Met zijn zeventienen naar Schiphol, wanneer het grootste deel van het gezelschap ook nog van Ameland moet komen, doe je niet zomaar. Daar is een bus bij nodig, die in Boelenslaan begon, dan naar de pier reed en vervolgens in Leeuwarden aanstak.
,,Kom maar naar onze flat aan de Corellistraat'', had Vincent een dag eerder ge-sms'd. ,,Om negen uur is de koffie klaar."
Dat viel tegen, want de bewoners van het studentenflatje waren de avond ervoor stevig op stap geweest. Dat was een idee van Vincent, die had bedacht dat als je het goed laat maakt, je dan in het vliegtuig naar Florida kunt slapen. Daar had hij nu spijt van, want hij kon zijn bed amper uitkomen. In de kamer stonden de lege flesjes van het nazitten nog, en het rook naar sigaret. Aan de muur hing, als een trofee, een brief van woningstichting Elkien van vorig jaar over geluidsklachten.
Matthijs was er eerder uit. ,,Ik mag niet drinken in Amerika'', zei hij. ,,Want de grens is 21. Maar op de Maagdeneilanden mag het wel, dat heb ik opgezocht.''
,,Nee hoor'', zei ik meteen. ,,Dat geldt alleen als je nog maagd bent, vandaar Maagdeneilanden.''
Matthijs keek beteuterd. ,,Hoe weten ze dat dan?", zei hij.
,,Je moet een doktersverklaring laten zien'', zei ik.
Hij heeft dit denk ik wel een minuut lang geloofd. Overigens liggen de Maagdeneilanden heel ergens anders dan waar wij heen gaan, maar dit terzijde.