,,Het moeilijkste van het preparen van een muis is het staartje', zei de preparateur (preparatrice?) van het Natuurmuseum Fryslan. ,,Daar zitten allemaal werveltjes in.''
Want Astromuis is vrijdag doodgegaan in zijn kooi op de redactie. 's Morgens scharrelde hij nog door de klimbuis, maar 's middags zat hij zo lang roerloos in zijn hokje met de staart naar buiten, dat collega's besloten poolshoogte te nemen.
Toch bezweken aan de verwondingen van een week geleden, toen twee Drachtsters hem, met plakband vastgemaakt aan een vuurpijl, probeerden af te schieten. Hij had een zwart plekje op zijn borst en hinkte wat met een pootje.
Dadelijk belden we het natuurmuseum, want de muis had de hele week overal aan gesnuffeld, wat wijst op een wetenschappelijke geest. Bij het museum hadden ze destijds ook belangstelling voor de dominumus. Die was zes jaar geleden het FEC binnengefladderd, toen daar dominostenen werden klaargezet om voor de televisiecamera om te vallen. Er werd een jager bijgehaald, die de mus doodschoot. Een knappe prestatie, maar er kwam een golf van protest op gang en de jager kreeg een boete van 200 euro vanwege het illegaal doodschieten van de inmiddels beroemde mus.
Museumdirecteur Gerk Koopmans nam het overschot graag in ontvangst, van collega Suzanne, de Florence Nightingale van Astromuis. ,,We gaan hem op een vuurpijl zetten'', vertelde hij. ,,Niet met tape vastgeplakt natuurlijk, maar triomfantelijk er bovenop of zo. Dinsdagmiddag is het klaar.''
Dat is snel werk, maar daar houden ze van in het Natuurmuseum. Want Astromuis was nog niet overgedragen aan de preparateur of het mes ging er al in. Suzanne kon het niet aanzien en ging een eindje verderop staan.
Terwijl de preparateur bezig was kwam een moeder met twee dochtertjes binnen. ,,U bent getuige van een bijzonder moment'', zei Koopmans. ,,Dit is de astromuis.'' Ze begreep meteen wat hij bedoelde en begon het proces uit alle hoeken te fotograferen. ,,Zulke jongens moet ik niet in handen krijgen!'', zei ze dreigend, terwijl haar dochters vroegen of ze nu naar huis konden.
Het was in tien minuten gebeurd, zelfs het staartje. Toen lag er een naakte muis - ,,hij is ontzettend dik, hij heeft het de laatste dagen goed gehad'', zei de preparatrice - naast een afgestroopt velletje.
In de ruimte waar hij werd ontleed stonden nog allerlei dieren, sommige met een soort acupunctuurspelden erin, vermoedelijk om ze bij het opzetten in vorm te houden. Dit zijn dus de nieuwe vriendjes van Astromuis. Want zodra het museum sluit, beleven ze de wonderlijkste avonturen, dat weten we allemaal.
Een vogel die aan Krakas doet denken, de loopvogel van de heks Eucalypta uit 'Paulus de boskabouter'.
Een haan, die de meeste van de avonturen vermoedelijk veel te kinderachtig en druk vindt.
En een knaagdier dat denkt dat hij een samoerai is.
