Vandaag zou Elvis Presley 77 zijn geworden, maar die is er niet meer omdat hij teveel pillen heeft gevreten. David Bowie echter is er nog steeds, zijn muziek is leuker en hij is vandaag 65 geworden. Gefeliciteerd, meneer Bowie!
In mei 1987 trad hij op in de Kuip in Rotterdam met 'The Glass Spider Tour', een enorm pompeuze show. Dat deden alle megebands in die tijd, ze wilden voor elkaar niet onderdoen. Het T-shirt heb ik nog.
Op een bepaald moment stond hij op het dak van het podium en vouwde hij, al zingend, een soort engelenvleugels uit. Er zijn vast mensen die weten bij welk nummer dat was, ik ben het vergeten.
Elke keer als ik de boot naar Ameland neem, denk ik aan Bowie. Of preciezer: het album Aladdin Sane. Of nog preciezer: het nummer 'Drive-in Saturday', dat ik hierboven ook heb gezet.
Dat komt door het pianoriedeltje waarmee het nummer ervoor, 'Aladdin Sane', eindigt. Dat klinkt precies zo als het signaal van de walkietalkies van het Wagenborgpersoneel. Ik heb ze nog nooit naast elkaar gehoord, beide geluiden, maar mijn hersenen leggen dat verband automatisch, elke keer als ze het horen.
Zodat ik bij het oplopen van de boot steevast 'Drive-in Saturday' in mijn hoofd heb. Met de mooie regel:
She's uncertain if she likes him
But she knows she really loves him
(Ik heb het even uitgeknipt: het riedeltje zit meteen aan het begin: )
