Jaap van Zweden en ik waren deze week allebei voor het eerst in Dresden.
Van mezelf wist ik het, van Jaap van Zweden werd het verteld vooraf aan het concert in het Kulturpalast, waar hij als chefdirigent met 'zijn' Hong Kong Philharmonic Orchestra optrad. ,,Das ist der erste Auftritt des herrn Van Zwedens hier in Dresden'', vertelde de gastheer en de zaal applaudisseerde.
Na een kort, filmisch nieuw stuk (Asterismal Dance van Daniel Lo Ting-cheung) volgden het vierde pianoconcert van Beethoven en de negende symfonie van Sjostakovitsj, alles heel strak en precies gespeeld.
Vooral de pianist, Alexandre Kantorow, maakte indruk, maar dat doet hij overal, al jaren. Hij kreeg een lang applaus en speelde nog een stuk van Brahms als toegift.
Na afloop stond hij in de hal achter een tafeltje te signeren. Heel druk was het daar niet, dus complimenteerde ik hem in mijn beste Frans en vroeg wanneer hij naar les Pays-Bas komt. ,,Al snel'', zei hij. ,,Ik kom met dit orkest naar Rotterdam, en volgend jaar naar het Concertgebouw in Amsterdam.'' (Dat van Rotterdam, las ik later, is zondag 3 maart al).
,,En Leeuwarden dan?'', vroeg ik.
,,Waar is dat?'' vroeg hij.
,,Helemaal in het Noorden van Nederland'', zei ik. En om het aantrekkelijker te maken voegde ik toe: ,,Emanuel Ax en Arcadi Volodos hebben er ook gespeeld.''
Dat leek zijn belangstelling te wekken. ,,Vraiment?'', vroeg hij.
Het zaadje is geplant, wil ik maar zeggen. Jaap van Zweden kwam ik in de foyer niet tegen.
(De foto is gemaakt door Christien)
