Dweilorkesten en babyfoto's

Tijdens een optreden van De Feintsjes, dweilorkest uit Menaam, in Neushoorn ging ik op zoek naar water voor Schumi. In Neushoorn was woensdagavond Iepen Up, een wekelijkse talkshow van Jacco de Boer. Die ging deze keer over schaatsverhalen, vandaar dat dweilorkest steeds.

In de hoek wenkte een jongen me die ik wel eens vaker in Neushoorn had gezien, maar die ik zo eentweedrie niet herkende. Hij pakte zijn smartphone, zocht daar iets op en liet me toen een foto zien van een man, gehurkt in een tuin met een baby op zijn knie. Het was toen blijkbaar fris, want de man had een jas aan, en de baby droeg een muts.

Ik nam aan dat hij pas vader was geworden en me zijn baby wilde laten zien. ,,Mooie baby'', riep ik boven het blaasorkest uit.

Hij bleef me glimlachend aankijken, of hij meer verwachtte. Ik keek wat beter en dacht, die kop van die man, met die kalende plek, en die lange witte jas - die ken ik toch? Dit zou ik wel eens zelf kunnen zijn.

,,Ben ik dat soms? Ben jij die baby?'', riep ik.

Ja, dat was hij. ,,Mijn vader is Wiebe van der Hout'', riep hij. Wiebe is een collega van me.

,,Ben jij Rutger?'', vroeg ik. Ja dus.

We hebben ter plekke de foto nog eens gemaakt. Maar dan dus wel vierentwintig jaar later, gespiegeld, en met een hondje erbij dat op zoek was naar water. Dat is die donkere vlek onderin.

(Onderste foto: Marinthe de Hek)