Vanmiddag klonk er vanonder de vloer ineens het vertrouwde gerinkel van een glazen fles die over stenen rolt. Het was de egel die in mijn kelder zit. Gisteren zag ik hem voor het eerst.
Toen ik hem vanmorgen checkte lag hij (of zij) in diepe slaap in een doos met bedrukte pennen, het lijfje ging regelmatig op en neer met de ademhaling.Maar nu rolde hij weer met het lege jampotje. Heen en weer, de hele tijd. Mogelijk heeft hij door dat er dan iets gebeurt, alsof het een bel is bij een diner. Tenslotte kom ik dan trouw de kelder in, leg hondenbrokjes neer en giet water in een schoteltje.
Daarom noem ik hem Rinkelman.
Terwijl Rinkelman met duidelijk hoorbare slokjes het water opdronk, keek ik rond naar een geschiktere slaapplaats dan die doos met pennen.
Er stond nog een kistje van wijnkoperij Wielinga, maar dat was zo'n smalle voor een fles.
Voor alle zekerheid legde ik die toch open neer. Rinkelman zat er met zijn snuit tegenaan, maar reageerde er verder niet op.Toen ik even later keek, was hij weer in de doos met pennen gaan liggen. Wat te doen? Naar Slijterij Jelle aan de Voorstreek! Drink minder, maar beter, staat er op zijn vlag.
Wijnkratten hadden ze wel, vertelde de vrouw achter de kassa toen ik had uitgelegd waar ik voor kwam. Maar die zijn prijzig - ze stelde voor een kruisvormige doos te doen, die als verpakking voor bier bedoeld is.
,,Als ik dat stro-achtige spul erbij krijg'', zei ik. Ze deed er zelfs wat extra in. Klaar voor 2.50.
Toen ik met de doos aankwam lag Rinkelman alweer in diepe slaap in de doos met pennen en het water was op.
Met een handdoek om hem heen tilde ik hem op - hij werd er niet eens wakker van, of hij deed alsof - en legde hem in het bierdoosje. Dat in zijn geheel heb ik weer in de doos gelegd, paar blaadjes erbij voor het echte natuurgevoel, klaar.
Benieuwd of hij morgen weer rinkelt.
