Zojuist zat ik Toni Erdmann te kijken, en in die film brachten ze een bezoek aan het Roemeense platteland. Ook daar hoorde ik, in de verte, dat gerinkel. Het ging door toen ik de film op stop zette.
Het leek ergens uit mijn huis of tuin te komen, maar het was zachter bij de keuken.
Dus kwam ik op het idee eens in de kelder te gaan kijken. En ja - de zak hondenvoer lag daar op zijn zij, en verderop was een egeltje (erinaceus europaeus) bezig een leeg jampotje over de estrikken te rollen. Alle andere (lege) jampotten lagen ook om.
Het diertje vluchtte naar onder het wijnrek en daar zit hij nu nog.
Ik heb een jampotdeksel gevuld met hondenbrokjes, kan nooit kwaad lijkt me, en dat tot bij zijn snuit geschoven. Ook heb ik een schoteltje water neergezet. Tenslotte ligt er nu een handdoek, misschien wil hij zacht liggen, of ergens onder, want in de kelder is het best koud.
Hoe een egel in een kelder komt weet ik niet. De meest voor de hand liggende verklaring is dat hij van de straat komt, bij de raampjes (vroeger waren dat van die kolenstort-luiken) is gekomen en vandaar naar binnen is gevallen.
Wie nog tips heeft voor het verzorgen van egels, of wie me kan vertellen of een tuin beter voor een egel is dan een kelder: meld je maar. Ik weet bijna niks van egels, behalve dat je ze nooit melk moet geven.
Edelhuisje bij de Welkoop (update)
Vanmorgen keek ik even in de kelder: de brokjes en het water waren op, de egel was onder het wijnrek verdwenen.
Hij lag even verderop in de doos met plastic pennen die we ooit voor speeddating De Fonk hebben laten bedrukken. Er liggen ook kartonnen 3D-brilletjes in, die over zijn van Cinema Ascona, de sciencefiction-editie.
Dat werkt dus ook, voor een kelderegel. Hij (of zij) heeft een mooie, regelmatige ademhaling. Dat komt volgens mij wel goed met die winterslaap.
