Deze muurschildering is schuin hiertegenover, maar het zit er nog niet zo lang, zei Julie. Je ziet hier niet veel graffiti, gek genoeg, tenminste niet van dat geknoei met tags over tags dat je vanaf de late jaren zeventig in films over New York ziet.
Dat komt, leerde ik in de ijzerwarenwinkel verderop, omdat je geen spuitbussen verf kunt kopen als je jonger bent dan 21. Op die leeftijd zijn de mensen er kennelijk overheen.
Hij publiceert op Instagram als Beautifulsoulsinnyc en al staat mijn foto er nog niet op, daar ben ik dus nu eentje van, van die prachtige zielen in New York. Het is zijn project, legde hij uit, hij is er nog niet lang mee bezig maar hoopt dat het in de toekomst groot wordt.
Straatfotograaf is een raadselachtig beroep, de beroemdste is Brandon Stanton, die al zes jaar portretten maakt op straat in New York (en soms elders), en er een verhaaltje bij zet over de persoon, soms van maar een regel, soms langer. Heel veel lezers (ik ook) volgen zijn website Humans of New York.
Hem ben ik nog niet tegengekomen, Luc Angello nu wel. Hoe werkt dat, straatfotograaf, vroeg ik, en hoe verdien je daar je geld mee als je mensen die foto zo opstuurt? Hij verdient aan foto-opdrachten her en der, vertelde hij. En hoopt genoeg bij elkaar te krijgen voor een D5 Nikon met zoomlens van 70 to 300mm of een Canon Eos Mark III, zodat zijn straatfotografieproject nog mooier wordt.
(Kreeg een reactie van Roy Schreuder, die de maker herkent van de muurschildering: D*face. Klopt, zie ik op de pagina van D*face, een Brit die daar op 12 mei meldt dat hij trots is op zijn eerste mural in Manhattan en meldt dat er links onderin een brakend clowntje staat.)
