Om eerlijk te zijn, het is de derde keer dat ik de tentoonstelling zag: eerst in Berlijn, waar ik een woordje heb gewisseld met Kubricks weduwe, zijn zwager en een van zijn dochters, jawel.
En toen in Gent, waar Rik en ik twee keer naar toe moesten rijden, omdat mijn auto de eerste keer in brand vloog en we Gent toen nooit hebben gehaald. De tweede keer kregen we een geheimzinnige suppoost achter ons aan.
Drie keer is overdreven, dat vind ik zelf ook, maar daar staat tegenover dat Tom iemand kent die geen idee heeft wie Stanley Kubrick is, dus ik heb het Nederlands gemiddelde hier wel mee opgehaald. We lieten ons overigens fotograferen tegen de achtergrond van de vloerbedekking uit The Shining. Die iedereen natuurlijk al had herkend, op die ene kennis van Tom na, dan. (trivia-vraag: in welke andere film zit dezelfde vloerbedekking?)
Ik vroeg Rik om mij bij de maquette van het doolhof uit The Shining op de foto te zetten. Dat zou de goede kijker moeten doen denken aan Jack Nicholson in die film:
Nou ja, bij benadering dan. De maquette is niet die uit de film, maar nagemaakt en een beetje kleiner.