Hi Nude

Dat doen ze slim, in de Hi-winkel in Leeuwarden: grote posters op de ruiten plakken met 'Nu de' en dan nog wat tekst. Want je denkt in een flits: he? staat dat er echt? en je hebt er meteen associaties bij.



Dat komt van al dat Engels in het straatbeeld, natuurlijk. De naam van de winkel, die we altijd als hai hebben uitgesproken zal eigenlijk hie zijn.

De kookwekker van Joop Visser

Joop Visser trad voor het laatst op in Cafe Eygelaar toen hij 51 was.

Dat is nu twintig jaar geleden en zondagmiddag was hij er weer, met Jessica van Noord. Zij is zijn tweede stem, zijn komische wederhelft en ze verbetert hem zo nu en dan, als hij een ander liedje inzet dan de bedoeling was.

Vroeger noemde Visser zich Jaap Fischer en had hij een hitje dat 'Het ei' heette, maar die dingen doet hij niet meer. Hij zingt nu vermakelijke en verbitterde liedjes over politiek, strebers en de staat van Nederland in het algemeen.

Zijn teksten rijmen en lopen fantastisch, maar ze komen pas echt tot hun recht als hij ze pal voor je neus uitvoert. ,,Als ik die politici / Op de televisie zie / dan denk ik nou dan stem ik die''.



Hij deed een serie 'Gezinsleven' (Vader, Moeder, Zoons, Kat en Hond), een serie 'Politiek' en een serie Verzoeknummers. Voor elke serie zette hij een kookwekker.

Dat met die kookwekker was nieuw voor mij, maar niet voor een andere bezoeker, die het in Amsterdam een keer bij Van Morrisson had meegemaakt. Toen die wekker rinkelde liep Van Morrisson het toneel af en kwam zelfs niet meer terug voor het applaus, terwijl de band het nummer zonder hem afmaakte. ,,Ik had dertig elpees van Van Morrisson'', vertelde de man, ,,maar na dat concert vond ik hem een stuk minder.''

Bij Visser was dat anders. De wekker ging middenin nummers af waarna ze er meestal nog eentje deden.

In die laatste serie zongen ze dit (onder veel bijval)



Ook deden ze het Fries Volkslied, dat door een groot deel van de kroeg mee werd gezongen. Twee mensen gingen er zelfs bij staan.



Wij veronderstelden dat Jessica zijn dochter was, maar ze kennen elkaar van een koor uit Haarlem. Ze is de dochter van Ben de Graaf, oud-sportjournalist van de Volkskrant, ze heeft een man uit Sneek en haar vier kinderen hebben Friese voornamen, vertelde ze. Naar andere kinderen van Joop Visser hebben we niet gevraagd.

Yeah baby gonna make it happen

De vergadering van Cinema Ascona vanavond ging niet door, daarom hebben De Heidi (,,Ik heb eigenlijk net zulk haar als Dennis Hopper'') en ik (ik heb zeker niet zulk haar als Dennis Hopper) 'Easy Rider' gekeken.

Kan hem iedereen aanbevelen op dvd, want de muziek is geremixed in Dolby 5.1, zodat de nummers van Steppenwolf, The Band en Jimi Hendrix klinken of ze zojuist zijn opgenomen.



Destijds (eind 1969) draaide de film wel in Amsterdam, maar - blijkens dit stuk uit de Leeuwarder Courant - niet in Leeuwarden.

De schrijver (zou het Sikke Doele geweest zijn?) was speciaal voor de film naar de hoofdstad gereisd. Hij vertelt in zijn stuk het hele verhaal na en verzucht tenslotte: ,,In het Leidseplein Theater in Amsterdam werd trouwens tijdens het voorprogramma ook fijne popmuziek gedraaid; gelukkig niet zulke afgekauwde muziek als je in de Leeuwarder bioscopen moet aanhoren.''

Heineken? Fuck that shit!

Dennis Hopper is vandaag overleden. Dit hilarisch-griezelige fragment komt uit 'Blue velvet'.



Dit is'Easy rider'. Kennen we allemaal.



Zijn eerste filmrol, in 'Rebel without a cause'. Hopper is de jongen op 't dak van de auto. Het fragment is op YouTube gezet door fans, die filmlokaties aflopen.



'Der Amerikanische Freund' - die zou ik graag weer zien, maar in de videotheek had 'm niet. Na die film haalde Francis Ford Coppola regisseur Wim Wenders naar de VS.



Over Francis Ford Coppola gesproken: dit is Dennis Hopper in 'Apocalypse Now'.



Zijn meest Nederlandse film: 'Speed' van Jan de Bont.



Zijn meest Nederlandse film op een na, 'The Osterman Weekend', met Rutger Hauer.



Uit 'True romance'. Favoriet van velen.

Ik probeerde ook nog een stukje 'True Grit' te vinden, waarin hij het met John Wayne aan de stok heeft, maar dat lukte niet.

Vocalis Intercontinentaal

Het zanggezelschap Vocalis gaf gisteren voor het eerst een intercontinentaal concert. Het was zowel in Hollum te horen in het huis van pa en mem, waar de zangers stonden, als in Houston, waar Rita, Peter en Gilbert het via Skype hoorden.

Pa zat ook een tijdlang bij Vocalis, vandaar. Ze kwamen vier liederen zingen vanwege de gouden bruiloft.

,,Och daar komt dat hele spul ook nog aan'', steunde pa toen hij de koorleden zag naderen. Het was toch al een vermoeiende dag geweest, want overdag kwamen er steeds bloemen en kaarten en er was visite. En daar houdt hij zogenaamd niet van.



Zo vertelde hij aan iedereen dat het gemeentehuis had gebeld, om te vragen of de burgemeester langs kon komen. Nou, daar had hij nee tegen gezegd. Dat hoeft voor hem allemaal niet.

Daarmee zijn ze een fraai wandbord met het wapen van Ameland misgelopen, begreep ik van een van de koorleden. Die burgemeester had hem, net als alle anderen, natuurlijk gewoon moeten overvallen. Want als er dan ineens bezoek binnenloopt, begint pa spontaan te vertellen en gaat de wijn open.



's Morgens kwamen Elly en Rudy, die het adres niet wisten maar tegen de taxichauffeur hadden gezegd dat ze bij de bleke moesten zijn. Die bijnaam is al twintig jaar niet meer gebruikt, maar hij werkt nog steeds.



Een boot later kwam ik met Martha, en het grootste bos bloemen dat ik ooit heb gekocht. Op deze foto vult het een hele tafel op de veerboot.



Thuis stonden al een stuk of wat bloemstukken en in de loop van de dag kwam er nog een aantal, maar onze bonte megastruik bleef de grootste.



Hier is Vocalis nog een keer. Het is het enige koor ter wereld dat op donderdag tegelijk op Ameland en in Texas te horen is geweest. Aan beide kanten van de Atlantic was er honderd procent publiekswaardering, zodat het dus het beste koor ter wereld is geworden.

Twee keer getrouwd

Kijk ze staan, allebei met sigaret. Dit is achter De Zwaan, in de verte is de pijp van de zuivelfabriek te zien, die er toen nog stond.

Het is begin jaren zestig en pa en mem waren hier - denk ik - een jaar of twee getrouwd.



Hun bruiloft is vandaag precies vijftig jaar geleden. De ondertrouw was een paar dagen eerder, de advertentie heeft op 11 mei 1960 in de Leeuwarder Courant gestaan.

Oom Wyb had in die tijd een nieuwe single-8 filmcamera en hij ging de hele bruiloft vastleggen, van de plechtigheid op het Amelander gemeentehuis tot het feestje op het Koaihus buiten Nes. Daar woonden pake en beppe elke zomer.

Nadat de ambtenaar van de burgerlijke stand het huwelijk had voltrokken wees iemand oom Wyb erop, dat het dopje de hele tijd op de lens had gezeten. Dat kon natuurlijk niet, zodat de huwelijksplechtigheid speciaal voor de camera werd herhaald. Mijn ouders zijn dus eigenlijk twee keer getrouwd.

Daarna filmde Wyb de hele dag door, de gasten, de taart, de bloemen. Pas veel later kwam hij erachter, dat hij een film in het toestel had moeten doen.

Met de pers wilt u geen ruzie

Tijdens de verkiezingen hoorde je ze er niet over, maar vlot erna kwam er een collegeprogramma van PvdA, CDA en PAL/GroenLinks over bezuinigingen op cultuur in Leeuwarden. Wat ze precies willen is nog wat vaag, maar het heeft al tot protest geleid en gisteravond tot een debat in De Bres, met mij als aanelkaarprater.

De eerste die aan het woord kwam, Jurjen Laan, is voorzitter van Leeuwarder lokale omroep Mercurius. Een verbeten man die al bij binnenkomst aankondigde dat hij minstens zes minuten het woord wilde en ik niet het lef moest hebben hem te onderbreken, want dan zou hij zo de zaal verlaten.

,,En met de pers wilt u geen ruzie'', voegde hij daar dreigend aan toe. Toen hij van een ander hoorde dat ik bij de Leeuwarder Courant werk, verwerkte hij dat handig in zijn zes minuten, door er nu en dan op te hameren wat een rotkrant dat eigenlijk is.

Ruzie heb ik geloof ik toch met hem gekregen, want in de pauze vertrok hij. ,,Het gaat alleen maar over Parnas'', beet hij me toe. Parnas is de Leeuwarder muziekschool en het creativiteitscentrum, waarvan ongeveer alle medewerksters naar de Bres waren gekomen om te vertellen dat het zo echt niet kon.

Hieronder laat ik wat twitteraars aan het woord die erbij waren. Wie een samenhangend verslag zoekt moet de krant maar lezen. De foto's zijn van @ireneov.



@jurmous twittert:

Depressive gang here at #debres. Cultural budget cuts...

@jaccodeboer twitterde:

Mercurius voorzitter begint met zeiken op de LC en de wethouder van cultuur.

Stevig pleidooi van Mercurius, verdenkt college er van zendmachtiging aan NHL te willen verpatsen.

Wethouder Diks aan het woord, ze legt uit waarom ze niets gaat zeggen en dat iedereen pijn moet lijden.

Zit naast Diks en Piet van der Wal, Piet fluistert haar in dat ze niet verder op vragen mag ingaan.

@wytzebouma twitterde:

Diks denkt geen deelnemer in de discussie te zijn als ze in het publiek zit... Daar zal @asingwalthaus ongetwijfeld anders over denken ;)

Mercuriusvoorzitter begint aanvallend. vergeet ie niet dat ie ook nog verder moet? #debres

Diks ondanks eerdere berichten in het FD toch aan het woord. klaagt ook al dat ze moet aanpoten. wie haalt de kerst niet? Diks of Koster? ;)

@aukjedevries twittert (met cursief antwoorden van partijgenoot @harrybevers:

Bij debat in De Bres 058 over cultuur en bezuinigingen. Stevig begin!

Alles nog open als het gaat om cultuur volgens wethouder Diks. Financiële onderbouwing collegeprogramma is er dus niet!

@Harry_Bevers als je in 2013 wilt bezuinigen, dan moet je nu al de beslissingen nemen

@aukjedevries Dat weten wij, maar weet het college dat ook al? :-)


@Harry_Bevers langjarige subsidies moet je 1 jaar van tevoren aankondigen en in min. 3 jaar tijd afbouwen ...

@Harry_Bevers en dan zit gemeente nog met pand (minder huur) en wachtgeld van personeel met btelijke status

@aukjedevries Klopt, dus kun je ergste vrezen qua financiële onderbouwing voor het eindtotaal van het collegeprogramma.

@harrybevers twittert:

Als ik het goed begrijp, is er nog niets zeker.

...of misschien wel. Je weet maar nooit.

@asingwalthaus is de enige die het nog snapt, geloof ik.

@gjvu twittert:

Cultuurdebat 058 vanavond: Niet de culturele keuzes staan vooraan, alleen het gewenste bezuiningsbedrag. En dat wil cultuur ...

... Dan in een BV stoppen. Ondernemen werkt wel op basis van feiten, bezuinigingen kunnen een resultante zijn, maar ...

... nooit een doel op zich. Je moet niet kijken naar wat het kost, maar naar wat het oplevert.

Cultuurdebat 058 weth Diks: Wanneer de cultuurbezuinigingen niet doorgaan heb ik een vastgoed probleem.

@ireneov twittert:

De conclusie van de debatavond in de Bres was zonneklaar: Vlieland moet culturele hoofdstad 2018 worden.

Sterke vrouwen

In cafe De Kleine Wereld kwam Jeanine Hennis-Plasschaert (op de foto in het midden), Europarlementariër maar nu nummer 4 op de lijst van de VVD voor de Tweede-Kamerverkiezingen. Elsevier noemt haar blondje met een kort lontje, een collega-europarlementariër kenschetste haar onlangs als Iron Lady.

In de zaal waren vooral VVD'ers. Om het niet teveel een onderonsje te laten worden hadden ze mij gevraagd om een gesprek met haar te doen. Ik werk tenslotte bij de Media en die zijn immers allemaal links.

,,Je deed het goed'', zei André na afloop. ,,Maar je zat wel vaak aan haar. Het was één grote flirt.''

Daar had ik niks van gemerkt, volgens mij viel het wel mee. Jeanine Hennis-Plasschaert repte er ook niet over, ze zei dat ze het een leuk gesprek had gevonden en wat later op de avond twitterde ze: Mooie #VVD avond in Leeuwarden met @aukjedevries!



In de zaal zat een dame die overdag in Heerenveen voor de klas staat.

,,Je kunt nog niet weg'', waarschuwde ze. ,,Ik wil een beoordelingsgesprek met je houden over je optreden.''

Toen ik naar huis ging was dat gesprek nog niet geweest, omdat ik met anderen had staan praten. Volgens haar was dat opzet en ze greep mijn hand stevig beet.

,,Dat we dat gesprek niet hebben gehad, komt omdat jij bang bent voor sterke vrouwen'', stelde ze vast.

,,We hebben elkaar wel eens eerder ontmoet'', ging ze door. ,,In het Oranje Bierhuis. Ik was daar met een vriendin en haar zoon en ik had witte pumps aan. Mijn vriendin zei dat ik de mooiste schoenen droeg van het cafe en toen heb jij over mijn benen gekwijld. Ik dacht nog: Oh, gaat dat hier zo.''

Ook daar had ik niks van gemerkt. Ik kon het me niet herinneren, zei ik.

Prompt legde ze haar linkerbeen op tafel, gehuld in een blauwe dameslaars van soepel suède met een hoge hak.

,,Mooi'', zei ik, want ik nam aan dat ik hier iets van moest vinden. ,,Maar niet mooi genoeg om overheen te kwijlen.''

(De bovenste foto is van Romke van der Wal)

Het is niet zo moeilijk

De printer doet het niet en geeft aan dat deze klep open moet. Als je de daarop afgebeelde instructies opvolgt, komt het vanzelf weer goed.

Het is me nog gelukt ook, door de klep weer met een klap te sluiten en de power aan en uit te zetten.

Endtitles

Zonder dat de vertalers van het script het doorhadden, heeft Erik Zijlstra 'De Del van '63' op dvd uitgebracht.

De pornofilm begint met beelden van een kameel (?) en een terugblik van een oudere, matig Fries sprekende heer op de Elfstedentocht van 1963, met beelden die van YouTube komen.

Dan komt het rechttoe-rechtaanwerk, in een badkamer en op een slaapkamer gefilmd. Er wordt geen Fries meer gesproken, er wordt zelfs helemaal niet meer gesproken, maar dat hoort ook niet met volle mond. Nu en dan is er een Friese vlag in beeld. Het geheel duurt 55 minuten, je kunt er ook versneld doorheen.

,,Friese Porno Op Zijn Best'', belooft Erik Zijlstra achterop. ,,Fries Ruk Plezier Gegarandeerd!''



Ik kan hem niet aanbevelen, maar op de aftiteling staan wel keurig de vertalers vermeld, met hun pornopseudoniemen.

Grote Kerkgangers

Gaan deze mensen allemaal naar de Grote Kerk, daar in de verte?

Nee, ze lopen de avondvierdaagse, pal bij mij voor de deur langs. Vroeger werd er nog wel eens gedeurtjebeld, maar de jeugd wordt steeds netter en welopgevoeder.

Schrijft maar wat op

Het eindexamen Nederlands VWO was vanmorgen. De examenopgaven zijn dadelijk erna online te lezen.

Daar staan ook de correctievoorschriften bij, dus de handleiding voor de leraar bij het nakijken.

Die van Nederlands VWO, waarbij vragen over teksten beantwoord moeten worden, is opmerkelijk (zie boven). Er worden geen punten afgetrokken voor spelfouten of grammaticale fouten. Zolang het maar een beetje klopt wat er staat.



Gelukkig zijn ze strenger bij het beoordelen van de samenvatting van de teksten.

FABS: Fries in Dordrecht

FABS betekent Frysk Arno Brok Selskip. Het is eind vorig jaar opgericht toen bekend werd dat Arno Brok (oud-wethouder Leeuwarden, oud-burgemeester Sneek) als burgemeester naar Dordrecht zou vertrekken.

Bij de oprichting waren er weethoeveel belangstellenden, maar als het erop aankomt om rond de honderdste dag dat Brok burgemeester van Dordrecht is naar die stad af te reizen, dan is het ineens andere koek. Dan zijn agenda's vol, kinderen ziek, wekkers stuk, bruggen open. Dan is het uit het oog, uit het hart.

,,Oh heden'', stamelde Brok, toen hij het stadhuis uitliep om te zien uit wie het FABS uiteindelijk bestond. ,,Ik hie tocht, it sil wol hielendal net trochgean.''

Waarna hij uitbarstte in knuffels en intense handdrukken met beide handen tegelijk.



Op deze foto staan we (de fotograaf uitgezonderd) voor een kunstwerk halverwege de route van het station naar het stadhuis, van glimmende metalen kogels. Verderop in de stad troffen we een kunstwerk van aanelkaar gelaste aanrechten.

Voor Brok, even later in een zinderende, Friestalige speech omschreven als een ,,Dijkstal-liberaal met Machiavelliaanse trekjes'', waren er tal van geschenken. Zoals een Unox-muts voor tijdens Elfstedentochten, verschillende boeken, een dvd van Hendrik ten Hoeve, een bord met Bûter, brea en griene tsiis. Wa't dat net sizze kin is gjin oprjochte Fries en een ingelijste kindertekening van een voetballer in blauw en geel.

,,Dat is Cambuur, dat sjoch ik sa'', zei Brok.



Dordrecht staat op een veenmoeras dat door Friezen is ontgonnen, dus we waren op de goede plek. Tegenwoordig dient het geregeld als filmdecor, wist de burgemeester ons tijdens een stadswandeling te vertellen, Alva had er een kantoor, in de stad werd het initiatief genomen de bijbel met overheidssubsidie in het Nederlands te vertalen, de gebroeders De Witt zijn er geboren, net als de huidige burgemeester van Leeuwarden, Ferd Crone.



De stedenruil die we Brok dadelijk voorstelden, wees hij glimlachend maar resoluut van de hand. Ook een voorstel om dan tenminste Commissaris van de Koningin te worden bezweek op zijn onverbiddelijke glimlach. Al sluit hij een terugkeer naar Friesland niet uit.



Wandschilderingen in de trouwzaal van het stadhuis, die ons aan Noord-Korea deden denken, maken duidelijk dat dit een stad is waar harde werkers wonen.



Op nog zo'n leerzame wandplaat staat de Elisabethvloed van 1421, die van de stad een eiland maakte. Daarop steken mensen wanhopig hun armen uit naar een baby die in een wiegje door de golven wordt meegesleurd. Hongerige meeuwen vliegen eromheen. Op talloze trouwfoto's van Dordrechtenaren moet dus op de achtergrond een verdrinkende baby te zien zijn.



Tijdens de rondvaart door Dordt voeren we langs hotel Bellevue Groothoofd, waar een reusachtige Friese vlag wapperde.

Op een ruim balkon stonden mensen met sigaretten en glazen wijn, die ik toeriep:

,,Waarom hangt de Friese vlag uit?''

,,Dit is een gemengd Fries-Hollandse bruiloft!'', riep een man terug.

,,Waar zijn die Friezen?'', riep ik.

,,Die roken niet'', zei de man.

Net voor we de bocht omgingen verscheen een jongeman op het balkon, die dadelijk herkende welke grootheid er in deze open rondvaartboot zat.

,,Hallo burgemeester!'', riep hij trots. ,,Ik heb een Friese vrouw getrouwd!''

Op dat moment beseften wij, dat het met Dordrecht en deze burgemeester wel goed komt.


(Hier zijn nog wat foto's. Op het kleine 'play'-icoontje drukken in die zwarte omlijsting, dan komen ze voorbij, en anders hier)

Nature Channel thuis

De kat van de buren zit af en toe op mijn tuinmuur om naar merels te staren. Je weet altijd wanneer het zo is, want de merel, ergens bovenin de appelboom, maakt dan een luid piek-piek-piek-piek alarmgeluid, net zo lang tot de kat er genoeg van heeft, wat niet snel zo is.

Of deze wat loom overkomende kat in staat zou zijn ook werkelijk merels te vangen is de vraag, ook voor de merel.

De kat is eveneens geinteresseerd in mensen. Hij is meteen op zijn hoede als hij er een ziet, peilt of ze hem goed gezind zijn of niet en als hij denkt dat het okay is, mekkert hij een beetje in de hoop dat hij geaaid wordt.

De nieuwbouwwijk in de film

Dit is de drive-inbioscoop die gisteren bij Techum, een wijk onder Leeuwarden, stond.

De foto ziet er verrwongen uit, de schemerlucht verandert van kleur en de horizon is krom, maar dat is de enige manier om zeven foto's, vanaf een hoge ladder genomen, aan elkaar te plakken.

Je kon er ook op de fiets naartoe, wat een enkeling deed. Die mocht dan vanaf een bankje de film bekijken, de eerste versie van 'Donnie Darko'. Regisseur Richard Kelly kwam later met een director's cut.

Er komen nog twee films en in het najaar staat het filmdoek daar weer. Het festijn is georganiseerd door Tryater, dat zo wat avontuur in de nieuwbouwwijk wil brengen.



Grappig is dan wel dat de keuze viel op 'Donnie Darko', over een moeilijke puber in een nieuwbouwwijk die zelfs huizen in de fik steekt. Volgende week is er 'Let the right one in' over vampiers in een soort Bilgaard en de week erna 'De noorderlingen' (op de foto), met licht of zwaar gestoorde mensen in een deels voltooide nieuwbouwstraat.

Terugfietsend vroeg ik me af of alle films die zich in nieuwbouwwijken afspelen zulke Almeretreurnis zijn, of dat er ook vrolijke bestaan. Behalve een enkele kinderfilm van Steven Spielberg (is 'E.T' vrolijk?) of 'Blue movie' in de Bijlmermeer wilde me niks te binnen schieten.

Dit is wat onze dochters iedere dag meemaken!

Het mooiste verkiezingsfilmpje van het jaar is er zo te zien nu al. De zwembadscene is fraai, maar de overval op de bejaarde aan het begin mag er ook wezen. Of die dader, die in de watten wordt gelegd.

Zou het allemaal wel echt zijn, dit?

Achterstand

Als je een folder aanneemt van de PVV haal je nog eens een website. Met een rake kop, die bewijst dat aan blogger Huub Mous een goede koppenmaker voor het Algemeen Dagblad verloren is gegaan.

Geert & Gerard

De enige politicus van ons land van wie de achterkant net zo herkenbaar is als de voorkant liep zonet over de Nieuwestad. Hij deelde partijfolders uit met een stuk of twintig andere PVV'ers in spierwitte jasjes. Het was het begin van hun campagne.

,,Veel meer agenten erbij en de straat op'', aldus de folder.

Dat werd hier meteen in praktijk gebracht, want hier liepen zo te zien wel acht agenten en dan tellen we de privebewakers met van die spiraalsnoertjes in hun oor nog niet mee.

Geert Wilders glimlachte, sprak weinig en was na twintig minuten weer weg.



Eigenlijk was ik onderweg naar boekhandel Van der Velde, waar Nop Maas was, die een driedelige biografie van Gerard Reve schrijft, van 2000 bladzijden. Het tweede deel is net af.

Maas had mijn recensie (gisteren in de krant) niet gelezen, wat misschien maar beter is want ik noem zijn boek mateloos en zijn schrijfstijl een beetje dor. Anders had hij vast gereageerd toen ik mijn naam zei terwijl ik mijn exemplaar door hem liet signeren.

,,Moedig voorwaarts!'', staat er nu in, wat een citaat van Reve is. Wie 2000 bladzijden over een ander schrijft houdt weinig van zichzelf over.

(Op de foto links Nop Maas en zijn interviewer Geart de Vries, in het midden Reve zijn biografie opgestapeld en rechts Cees Nooteboom, die in het boek maar een keer voorkomt).

Nieuw kleedje

Kijk eens wat een vrolijk, eind-jaren-zeventigachtig vloerkleed, de hele kamer fleurt ervan op.

Dit is, voor wie dat niet doorhad, gephotoshopt. Eigenlijk hoort er een skelter bij.

Statler & Waldorf

Deze foto kreeg ik opgestuurd van Chris en Wies.

Daarop zitten Gerard en ik duidelijk met een kritische blik naar het Zwaneplein te kijken, waar net de optocht van Koninginnedag voorbij is gekomen. Twee zuurpruimen, zo te zien.

Doet denken aan twee andere oude mopperaars.

Doe de flipstand

Op de krant zijn een paar flipcams, simpele cameraatjes, waarvan ik er dit weekeinde een bij me heb. Dit snelle wandelingetje is het resultaat.