,,Hij kan nu niet nog eens gerepareerd worden", waarschuwde de dame van de brillenzaak. ,,De bril is aan zijn eind. Toen ik in de administratie keek, zag ik dat hij ook al elf jaar oud is."
Dat wist ik. Maar als ik eenmaal iets gekocht heb wil ik er voor jaren af zijn. Zo leuk is winkelen helemaal niet.
Buiten stapte ik op de fiets, want ik moest naar de vliegbasis. Even verderop, ongeveer ter hoogte van de boekhandel, werd ik aangehouden door een jonge agent met een litteken op zijn wang.
,,U mag hier niet fietsen meneer, ik zal u moeten bekeuren", zei hij. ,,We houden hier controle want het loopt de spuigaten uit. Mag ik uw legitimatie?"
Ik gaf hem mijn rijbewijs en vroeg: ,,Wat kost zo'n bekeuring?"
,,Dat weet ik niet precies, maar het is al gauw 55 euro", zei hij.
Dat zijn tegenvallers. Ik weet dat je daar niet mag fietsen dus ik had geen zin daar moeilijk over te doen. Hij schreef de gegevens van mijn rijbewijs over in een lullig opschrijfboekje. Zijn collega, die twee meter verderop fietsers aanhield, had net een Aziatische student aangehouden en legde in onbeholpen Engels uit wat hier aan de hand was.
,,Wilt u nog een verklaring afleggen?", vroeg de agent.
,,Wat voor verklaring?", vroeg ik.
,,Het is niet verplicht", zei hij, ,,maar u kunt vertellen waarom u hier fietste."
,,Ik kom net uit de brillenwinkel, want daar heb ik deze bril opgehaald. En ik ben onderweg naar de vliegbasis", zei ik.
De agent keek me aan en zei: ,,Hij staat u goed."
,,Als ik al 55 euro moet betalen, kun je ook niets anders over mijn bril zeggen", zei ik.
