Post van Maureen, ik heb het wel eerder geschreven, is een soort kunst. Ze maakt pakjes in pakjes, stopt er allerlei krantenartikelen die ze interessant vindt bij in, schrijft daar van alles op, en draait voortvarend plakband om het geheel om ervoor te zorgen dat het tijdens de transatlantische tocht niet uit elkaar valt.
Zo ziet het eruit, als het op de mat ligt.
Dit is de achterkant, waar ze iets op heeft geschreven maar daar is een enorme sticker overheen geplakt. Je kunt nog net het woord CARE! onderscheiden, waarschijnlijk is dat voor de posterijen bedoeld.
In het pakje zit een ander pakje. So far so good. Maar wacht! Maureen laat immers nooit een kans op verpakken liggen!
Kijk maar, want tussen het pakpapier zit een brief gestoken. Het is een folder van de WILPF, oftewel de Women's International League for Peace and Freedom. Honderd jaar geleden hielden die een congres in Den Haag tegen de Eerste Wereldoorlog. Volgend jaar gaan ze weer naar Den Haag. Voor de wereldvrede.
Achterop heeft Maureen geschreven dat ze van plan is te komen, met een 93-jarige vriendin uit Portland. En Maureens zoon Erin.
Uiteindelijk zit er nog een ansichtkaart en een briefje in het pakje (zie de bovenste foto), en een in vloeipapier gewikkeld plaatje op hout waarop we Santa Claus in Portland zien. Giclee on painted wood, heeft ze er achterop gezet, en het werkje is gemaakt door Lin Haak.
Ook is er een knipsel bijgevoegd over wat het Nederlandse deltaplan voor New York kan betekenen. Yeah, the Netherlands! heeft Maureen erop gezet. Volgend jaar gaat ze er weer heen, als alles meezit.