
Toen ik vanmorgen even na zevenen bijna geluidloos mijn tanden stond te poetsen, kwam Floris, de allerjongste, de badkamer in. Hij had mij toch gehoord.
,,Gaan we zo naar beneden?", wilde hij weten. ,,Barbapapa kijken?"
Aldus geschiedde. Hij had het rijk helemaal alleen.

Op zo'n manier begint een dag wel plezierig. De rest van de dag viel tegen. Zoals Max Liebermann bij een andere gelegenheid schijnt te hebben gezegd: Ick kann jar nich soville fressen, wie ick kotzen möchte.