Paar weken terug had ik een vreemde opdracht. Ik moest het hondje Cas ophalen uit zijn huis in de buurt van de Harlingerstraatweg en met hem naar het Leeuwarder stadhuis lopen.
Daar trouwden twee mensen die al verkering hadden op een leeftijd dat hun ouders daar nog niet zo gelukkig mee waren, en de twee elkaar in die tijd min of meer stiekem konden ontmoeten door maar steeds met de hond te gaan lopen.
Kirsten, die speciaal die dag ambtenaar van de burgerlijke stand was, had bedacht dat Cas binnen moest komen net voor het officiele gedeelte zou beginnen, dus het kwam erg op tijd aan. Dat kwam verder wel in orde, al was Cas op zijn hoge leeftijd een enorme snuffelaar en treuzelaar. Het is ook wel een gedwee hondje, dat zonder problemen met een wildvreemde meeloopt.
Het stadhuis laat normaal enkel politieke dieren toe maar hier was een uitzondering gemaakt. Prettig vond hij het er niet, want de glazen vloer van het nieuwe trappenhuis stoorde hem. En we waren iets aan de vroege kant, zodat de tien minuten wachten erg lang leken en ik maar wat met hem heen en weer liep omdat hij anders ging piepen. En dan was de verrassing in de trouwzaal eraf geweest.
Af en toe gluurde ik even mee, de zaal in, want daar hangen camera's die van buitenaf bediend worden door een ambtenaar, die in de Pruikenkamer, terzijde van de zaal, mee zit te kijken.
Vroeger maakten ze van elke huwelijksvoltrekking een dvd, vertelde hij, maar dat gebeurt sinds 1 januari niet meer: bezuinigingen.
