De beste Batman die er is geweest is overleden: Adam West, die de rol speelde in de tv-serie die ook hier in Nederland te zien was. Anders dan die latere, sombere Batmans was dit een rechtschapen rijkaard die plezier had in het bestrijden van de misdaad en het beschermen van de bevolking.
Hij ging ook niet in het zwart gekleed, maar droeg een combinatie van paars, grijs, geel en donkerblauw. Robin (Burt Ward) ging nog bonter gekleed.
Hier staat hij (rechts dus) op de foto, de man die mij definitief voor Batman won.
Al had ik als kijker destijds niet door dat de serie ironisch, of zoals dat toen begon te heten: camp was. Ik vond het gewoon spannend.
Waling ook, die knoopte een keer een laken om en sprong, al Batman! roepend, van het schuurtje achter de Zwaan, dat toch wel een meter of twee hoog was. Volgens mij mochten we het toen een tijdje niet meer zien.
Zeg maar gerust: Batman is een held uit onze jeugd, in elk geval de mijne.
En omdat ik mijn helden trouw blijf, heb ik later zowel Back to the Batcave gekocht, de autobiografie van Adam West (Batman dus) als My life in tights, de autobiografie van Burt Ward (Robin), die zich allebei door een ghostwriter lieten bijstaan.
Is het boek van Adam West hier en daar een tikje ranzig, dat van Burt Ward gaat alleen maar over seks, want daar was hij aan verslaafd. De meisjes stonden voor hem in de rij en hij zegt nooit nee.
Daarnaast heb ik The official Batman Batbook, een rommelig boek vol weetjes over de serie. Ergens hier ligt ook de cd met het markante muziekje van Neal Hefti. Ik zou ook best het singeltje Boy Wonder, I love you willen hebben, dat Burt Ward opnam met The Mothers of Invention, onder leiding van Frank Zappa.
Die boeken zijn fantastisch, ik zit er nu weer in te bladeren. Ik was alweer vergeten dat Adam West in de tijd dat hij Batman speelde aan paus Paulus IV is voorgesteld, dat Margaret Thatcher, voor ze prime minister werd, hem naar Engeland had gehaald voor een verkeersfilmpje voor kinderen en dat producent Cubby Broccoli hem als opvolger wilde voor Sean Connery als James Bond.
Die is dus overleden aan leukemie, hij was 88 en na Batman heeft hij geen rollen van betekenis meer gespeeld.
,,Als je uit een tv-serie komt, duurt het een jaar of twee voor mensen je weer voor iets anders inhuren'', schrijft West. ,,Zo lang, dat heeft iemand vastgesteld, duurt het voor het publiek je niet langer met die rol identificeert. Het duurt nog langer als je iemand hebt gespeeld die een deel is geworden van het spraakgebruik en de look van een periode, en sommigen komen nooit meer aan de kost'', stelt hij vast. Misschien had hij toch ja moeten zeggen toen ze hem voor Bond vroegen.
