,,Hou je maar aan de manen vast", zei Karel, die meeliep. Dit was een nieuw paard, Nynke, en ze was aan het begin wat nerveus, inderdaad, met dat muziekkorps en alles. Maar Sinterklaas is niet bang uitgevallen en zwaait het liefst met beide handen tegelijk.
Alleen bij het opstappen op het paard hoorde ik iets knappen. Je stapt met de linkervoet in de linkerstijgbeugel, en zwaait dan met tabberd, kazuifel, stola, rechterbeen en al over het paard. Liefst zo zwierig mogelijk, natuurlijk.
Terwijl ik dat deed hoorde ik iets knappen, bij de kraag.
Dat was, zo bleek al snel, het haakje van de mantel. Die hing dus nu los om me heen en gleed dan ook voortdurend af. Bij elke hoek waar de wind er wat onder kwam. Vandaar dat Sint Nicolaas meestal met een hand zwaaide, want met de andere hield hij zijn mantel vast.
(De foto is van Jan Spoelstra)