Stop de persen: Man Laat Dodelijke Winden

Naar het Spreekbeurtenfestival in de Haniahof had ik mijn schriftjes meegebracht.

Dat zijn er twee, die ik globaal van 1989 tot 2001 heb bijgehouden, de jaren negentig dus ongeveer. Ik plakte er korte berichten in omdat ze zo absurd, of zo wreed, of anderszins bizar waren. Als middelbare scholier was ik daar ook al eens mee bezig geweest, maar dat was na een maandje weer gestopt. Nu hield ik het langer vol. Ze kwamen uit serieuze kranten, daarin werd (en wordt) het niet zo sensationeel opgeschreven, omdat het onderwerp op zich al raar genoeg is.

 

Foto's zitten er ook in. Openbaar gemaakte opnamen van het gebit van Hitler, orang-oetans op de operatietafel, honderdjarigen, mensen die zich vrijwillig aan het kruis laten slaan, een kaart van Cambodja, gemaakt van mensenschedels, een Mexicaans dwergenorkest, een meisje dat bij het liften beide handen is kwijtgeraakt. Aandachttrekkende zaken dus, zoals bovenstaande van Ranko Cukovic uit de Volkskrant van 15 januari 1994. Het bijschrift meldt:

Een soldaat probeert drie mensenhoofden in een kistje te krijgen. Volgens Servische strijders werd deze foto aangetroffen in de camera van een dode Moslimsoldaat. Wie van de drie strijdende partijen in Bosnië de gruwelen beging, is niet bekend.

Die foto's had ik gescand als complete pagina's uit het schriftje, zodat er tijdens mijn spreekbeurt wat te bekijken was en je kon zien dat het om echte vergeelde knipsels gaat.



 Uit de berichten las ik een selectie voor, aan een publiek dat hopelijk geboeid was door deze gedrukte freakshow en dat in elk geval een uur bleef zitten luisteren en kijken.

Ze konden ook verzoekjes doen, op basis van koppen die ik voorlas. Verdachte slikt balpennen in was er zo een. Geen cola, dan maar de kogel een andere. Een derde: Man laat dodelijke winden.

,,Heeft dat echt zo in de krant gestaan?'', riepen de luisteraars dan verbaasd. Want tegenwoordig verwacht je die dingen natuurlijk vooral op internet.

Na afloop vroeg een bezoekster of ik mijn therapeut wel had verteld dat ik deze dingen een tijdlang heb uitgeknipt. Ik kon haar naar waarheid 'Nee' antwoorden, want ik heb helemaal geen therapeut. Ik heb mijn schriftjes immers.

 (De foto's zijn van Leeuwarder Courant-collega Niels Westra)