Beter Laat Dan Nooit

Zojuist heb ik een kilo zilver in de hand gehad, een broodje heet dat geloof ik, een prettig zwaar aanvoelend blokje dat iets platter en langwerpiger is dan een sigarettendoosje. Het was bij zilversmid Theo hier om de hoek.

Ik had verwacht dat blokken zilver en goud groter zouden zijn, zo zie je ze altijd in films (zoals 'Goldfinger', hiernaast). Maar een kilo goud - had hij niet in voorraad - is nog niet de helft van zo'n zilverbroodje vertelde hij.

Theo gaat de geboortelepel graveren, die ik twee week terug van pa meekreeg. Volgens pa hadden pake en beppe die destijds voor mij gekocht, maar mijn naam was er niet ingeschreven, hij is volkomen blanco. Ik kon niet eens een zilvermerkje ontdekken, maar Theo wel, met zijn speciale bril.

Vorige week schreef ik daar deze column over:

Geboortelepel 1 by asingwalthaus

Daar kreeg ik nogal wat reacties op, zodat ik er deze week op terugkwam:

Geboortelepel 2 by asingwalthaus

Nou ja, dan moet het ook maar werkelijk gebeuren.

,,Ik ben er wel een beetje laat mee, dik een halve eeuw na mijn geboorte'', zei ik.

,,Ik wil er wel Beter Laat Dan Nooit bij opzetten'', opperde Theo. Doen we niet.