Er ging een gejuich op, verderop begonnen mensen te huilen en iedereen zoende elkaar. Collega Rob deelde drie smakkerds uit aan wethouder Isabelle Diks, pal voor me. ,,Zij zoende mij'', legde hij me later uit. ,,Ik kon geen kant op.'' (Op de foto staat ze een cameraploeg te woord met de camera op een te laag neergezet statief).
Ik ging wat meer naar achteren, want voor je het weet ben je zelf ook de pineut.
,,We hebben het gehaald! Ben je niet blij?'', riep Peter de Haan daar uit. Ik was best blij, het is leuk om mensen te zien die iets gewonnen hebben, net als met voetbalwedstrijden, maar het is niet per se aanstekelijk. Maar een feestje is altijd welkom. ,,Het leuke van dit is dat die mensen die van te voren al riepen dat wordt niks, wat halen ze zich in het hoofd, nu de mond wat is gesnoerd'', zei Jesse Wassenaar, die ook ergens achterin stond.
