Folkloristische dansgroep De Amelanders bestaat vijftig jaar en viert dat met een tentoonstelling in de Oudheidkamer in Hollum en een soort draaimolen, die ik erg fascinerend vind. Ik heb hem wel wat versneld, want hij draait heel langzaam. Het muziekje is van Yuri Charyguine.

Bij de krant

Eens in de week help ik wat mee op de Montessori-basisschool in Leeuwarden, en daar schrijf ik vrijdags een column over. Van een van de leerlingen kreeg ik deze tekening: zo zit ik volgens haar mijn werk op de krant te doen.

16 april

Als MCL-voorlichter Frits Mostert het vanmorgen niet had getwitterd had ik er niet aan gedacht, maar het is vandaag 16 april. Op zolder heeft hij een 78-toerenplaat van Max Woiski liggen, de man die beroemd werd met het lied BB met R (dat is bruine bonen met rijst). Maar de plaat bij hem op zolder is 16 April en hij staat ook op Youtube.

Klinkt vrolijk, maar het zou gaan over een boot met slaven, die omkwamen toen de boot op de Tapanahoni-rivier in Suriname is vergaan. Al zou het ook over gouddelvers kunnen gaan die hun liefjes achterlaten.
Dat liedje ken ik alleen van de LP Victoria van Liesbeth List, die we vroeger in De Zwaan hadden. Een mooie plaat, met ook een geweldig nummer over F. Scott Fitzgerald en zijn vrouw Zelda erop. Hier staat een fragmentje van 16 April.

Altijd wanneer mijn vader die plaat tevoorschijn trok, bekeek hij de hoes hoofdschuddend en zei dan iets van: ,,Wat een paar poten heeft dat mens! Die valt niet gauw om!'' Dat was een flauwe opmerking over zo'n gerenommeerde zangeres, maar daar zat mijn pa niet mee.
Het heeft ervoor gezorgd dat ik eigenlijk niet aan deze plaat kan denken zonder dat die voeten me te binnen schieten. En als ik de hoes bekijk, zie ik ze ook meteen. Ook vandaag weer, op 16 april.

(Is Victoria eigenlijk ooit op cd uitgekomen? Of zou hij nu tegenvallen?)

Oldehove uitkijkpost

Aan de Oldehove is een glazen uitkijkpost gehangen, voor toeristen. Vandaag is die post officieel in gebruik genomen en ik kon het niet laten om hem even goed te testen. Onder het wakend oog van Jacob van Essen, die er een filmpje van maakte, met effecten, muziek en al. Ik heb er ook nog even aan geprutst, met goedkeuring, hoop ik dan maar, van Jacob.

Kees Fergees

,,Weet je wat het is'', zei ervaringsdeskundige Wytze halverwege de Kees Fergees-avond van Cinema Ascona, gisteren. ,,Je kunt zien dat de fragmenten door hetero's zijn gemaakt en door hetero's zijn uitgezocht. Maar het is wel leuk hoor!'', voegde hij er voor de zekerheid meteen aan toe.

Kees Fergees is de vaak uitgestelde, jaren vantevoren geplande avond van De Kesanova, waar hij filmfragmenten met en over homo's laat zien. Dat gebeurde in de kelder van andere Kees, die commentaar zou geven op het commentaar van De Kesanova. De Kesanova droeg speciaal voor deze avond een matrozenensemble met een tennisrokje en valse wimpers die verkeerd om zaten. Al heb je volgens andere Kees meer travestieten onder hetero's dan onder homo's.

Verder hield andere Kees zich rustig ,,Wat deze films vertonen is de werkelijkheid. Dit bestaat'', zei hij na afloop. En het viel hem op dat er geen fragmenten tussen zaten van homo's die 's morgens een eitje voor elkaar bakken, ,,maar dit is film natuurlijk, daar moet ook wat raars gebeuren anders is er niks aan.''

Wytze zag dus nog meer: dat de filmfragmenten niet eens door homo's gemaakt zijn. Daar twijfelde ik persoonlijk aan, want 'Querelle' is van Rainer Werner Fassbinder. Maar Wytze hield voet bij stuk en hij is een kenner.



Het programma zag er zo uit

Cabaret (Bob Fosse, 1972). Ceremoniemeester heet iedereen welkom
Spetters (Paul Verhoeven, 1980). Toon Agterberg krijgt zijn trekken thuis als potenrammer. Zoals Peter Tuinman verderop in deze film zegt: ,,We hebben hem gepakt in Rotterdam. Hij was er niet vies van.''
Andy, bloed en blond haar (Frank Wiering, 1979). Een van de favorieten van Cinema Ascona, zie ook hier.
Escape from Alcatraz (Don Siegel, 1979). Clint Eastwood redt zich uit een netelige situatie onder de douche van de beroemde gevangenis.
The Boondocks (Aaron McGruder, 2005). Aflevering uit de tekenfilmserie, met nog zo'n netelige scene in een gevangenisdouche.
Querelle (Rainer Werner Fassbinder, 1982). Brad Davis verliest een dobbelspel en moet zich daarom aanbieden aan Günther Kaufmann, vaste acteur in Fassbinderfilms.

Bent (Sean Mathias, 1997). Gevangenen in een Duits oorlogskamp mogen elkaar niet aanraken en doen het toch met elkaar.
Tropic Thunder (Ben Stiller, 2008). Stoere filmster Alpa Chino verspreekt zich in de jungle en wordt voor homo aangezien.
Merry Christmas, mr Lawrence (Nagisa Oshima, 1983) Gevangene David Bowie zoent kampcommandant Ryûichi Sakamoto op de wang.
Zoolander (Ben Stiller, 2001). Mannelijke modellen maken pret met water en benzine.
Magnolia (Paul Thomas Anderson, 1999). William H. Macy bekent in een cafe dat hij zoveel liefde te geven heeft.
Bricquebec Terp (2012) Trailer van de eerste Friese gayfilm.
Blades of Glory (Josh Gordon, Will Speck, 2007). Het eerste herenpaar van het kunstschaatsen.
My own Private Idaho (Gus van Sant, 1991). Udo Kier doet een soort Duitse disco, en huurt River Phoenix en Keanu Reeves in.
Deliverance (John Boorman, 1972). Lokale bewoners vallen toeristen lastig.
Bruno (Larry Charles, 2009). Straight Dave jut bezoekers van kooigevechten op.
Can't stop the music (Nancy Walker, 1980). Village People zingen YMCA in een sportcentrum. Andere Kees zag in een oogopslag dat de Village People geen echte homo's zijn.
Some like it hot (Billy Wilder, 1959). Jack Lemmon met damespruik op probeert onder een huwelijk uit te komen.
Angels in America (Mike Nichols, 2003). Groene-Sterscene, maar dan in Central Park.
Team America, World Police (Trey Parker, 2004) Een andere Cinema-Asconafavoriet. Slotscene uit de musical Lease.
The adventures of Priscilla, Queen of the Desert (Stephan Elliott). Travestiet koestert een bijzonder Abba-soevenier.
Kusscenes uit verschillende, verder overgeslagen films.

En tenslotte nog eens Bricquebec Terp, de publieksfavoriet.

De vlieger

'De vlieger' van Andre Hazes zit in mijn hoofd, met dat kreupele zinnetje aan het eind van het refrein.

Ik heb hier een brief voor m`n moeder
Die hoog in de hemel is
Deze brief bind ik vast aan m`n vlieger
Tot zij hem ontvangt, zij, zij die ik mis. (Ik mis zij?)

Dat komt door Gerrit Bart Volgers van Terschelling. Die laat geregeld vliegers op met een camera eraan. Zo maakt hij opmerkelijke foto's, meestal van Terschelling natuurlijk, maar onlangs maakte hij ergens vanaf de Boschplaat dit kijkje op Ameland. De foto is niet zo groot, maar de vuurtoren is erop te onderscheiden.

Deze foto zet ik daarom op mijn weblog, zij, zij die ik mooi vind.

Mijn grootste fan, sinds kort

For a few hours now, every four minutes this weblog has been visited (not read, I guess) by someone from Google, Council Bluffs, Iowa, United States.

I'm really honored, sir, or ma'am! Sorry it's all in Dutch, but this entry is especially for you. Please let me know what you think.



Unless of course you're some sort of computer programme from Google's 600 million data centre over there. That makes me feel like being watched over by HAL 9000.

(Overigens stopte deze kijker op dit weblog er precies om middernacht - onze tijd - mee)

Dweilen met Hitchcock

Alles wat je meemaakt is meestal al verfilmd, en vaak beter. Deze week viel ik flauw, midden in de nacht, met mijn kop pal op de badkamervloer. Daarom zie ik er nu wat anders uit dan normaal, maar er is niks gebroken of zo. No worries.

Toen ik bijkwam lag ik in een plas bloed, dat uit mijn neus en mond was gekomen. Er hingen nog wat slierten uit. Hoewel ik me niet erg lekker voelde en nogal koud was geworden, heb ik dat eerst opgedweild. Want volgens mij krijg je bloed een dag later niet goed meer weg.

En hoe je het wendt of keert, ik moest daarbij aan Anthony Perkins in 'Psycho' denken. Want het eerste dat hij doet, na de schrik dat de enige gast van zijn motel dood met d'r kop op de badkamervloer ligt, is het raam sluiten en de boel aandweilen.

Ik heb er echt niets van verstaan

Dit is een van de filmpjes waarmee Utrecht de strijd ingaat om in 2018 culturele hoofdstad te worden. Leuk he? Hopelijk gaan alle deelnemers zoiets doen.

Rebel Rebel

Zojuist was er een telefoontje van iemand die vroeg: ,,Spreek ik met de rebel Walthaus?''

Dat heb ik aan mezelf te danken. Vorige week schreef ik een column in de Leeuwarder Courant over het mogelijk niet doorgaan van het Noordelijk Film Festival dit jaar. Een groep mensen, die ik ,,vage rebellenclub'' noemde, was al bij elkaar geweest om dat weekeinde in november in elk geval iets met film te organiseren.

Een bestuurslid van het filmfestival schreef daar een boze brief over naar de krant en merkte op dat ik veel te oud ben om mezelf rebel te mogen noemen. Klopt vermoedelijk, maar even wat vakliteratuur doornemen kan geen kwaad.

(Van de vijf mensen op deze foto, rebellen of niet, ben ik nu overigens de jongste.)