Alles wat je meemaakt is meestal al verfilmd, en vaak beter. Deze week viel ik flauw, midden in de nacht, met mijn kop pal op de badkamervloer. Daarom zie ik er nu wat anders uit dan normaal, maar er is niks gebroken of zo. No worries.
Toen ik bijkwam lag ik in een plas bloed, dat uit mijn neus en mond was gekomen. Er hingen nog wat slierten uit. Hoewel ik me niet erg lekker voelde en nogal koud was geworden, heb ik dat eerst opgedweild. Want volgens mij krijg je bloed een dag later niet goed meer weg.
En hoe je het wendt of keert, ik moest daarbij aan Anthony Perkins in 'Psycho' denken. Want het eerste dat hij doet, na de schrik dat de enige gast van zijn motel dood met d'r kop op de badkamervloer ligt, is het raam sluiten en de boel aandweilen.
