woensdag 22 februari 2012
De geslachte geit van Windesheim
Dinsdag werd bekend hoe het zat en hoe het verder moet met de diploma's van de school voor journalistiek van Windesheim in Zwolle. Twee commissies hebben de stageverslagen en werkstukken van 360 afgestudeerden nogmaals nagekeken. Uiteindelijk bleken 86 afgestudeerden achteraf onder de maat te hebben gepresteerd, maar hun diploma blijft geldig. Wel kunnen ze een aanvullende masterclass doen. De anderen trouwens ook, als ze daar zin in hebben.
Vandaag, de dag erop, was ik er uitgenodigd om eerstejaars wat over het werk te vertellen. Met een aantal collega's, programmamakers van Radio 1 en RTV Oost, iemand die dialogen had geschreven voor 'In Therapie' (,,de teksten van Jeroen Krabbé waren van mij''), een schrijfster voor Libelle en andere bladen en een ander, die het programma 'Kassa' produceert. 's Middags voegde zich daar ook nog Koen Voskuil bij, die in 2000 gegijzeld is geweest omdat hij zijn bron niet wilde noemen.
Eerst werden we groepsgewijs ondervraagd in een auditorium, daarna gingen we met kleine groepjes de leslokalen in. ,,Wat kun je met je diploma journalistiek in de praktijk'' was een van de vragen (ver van tevoren bedacht), die aan de orde moesten komen.
Tja. Dat van die diploma's en alle aandacht ervoor is daar hard aangekomen, dat was snel duidelijk.
,,We brengen bij dat ze de hoofdzaken van de bijzaken moeten scheiden'', zei Jan Rietman, die een tijd interimdirecteur is geweest. ,,En we vertellen ze dat er niet altijd ruimte is voor alle nuances die je zou willen aangeven. Maar nu merken we zelf hoe het werkt als kranten over je schrijven en je zelf weet dat het net even anders of genuanceerder is.''
Ook belden ouders kwaad op, omdat hun kind bij die 360 zat en wel 'echt' is geslaagd: of die een aantekening kan krijgen.
Niemand voelde zich er prettig onder, ook niet over de manier waarop het is afgewikkeld. ,,Mijn loyaliteit aan Windesheim is 0%, nu'', fluisterde iemand me toe. ,,Maar voor de studenten blijf ik mijn best doen.''
Die studenten, die dit natuurlijk ook allemaal mee hadden gekregen, mocht ik dus vertellen wat ze in de praktijk met hun diploma zouden kunnen.
Toen schoot me Grieks restaurant Delphi in Leeuwarden te binnen. In 1992 had de Keuringsdienst van Waren dat gesloten, omdat ze bij een eerste keukenbezoek een gistende garnalensalade had aangetroffen en bij het tweede resten van een geslachte geit, twee koppen zelfs.
Na verloop van tijd mocht Delphi weer open en ik trof Jeanette, die met haar vriendin onderweg was om daar te gaan eten.
,,Heb je het niet gelezen van die geitenkoppen?'', vroeg ik. ,,En van die salade die daar stond te bederven?''
,,Jawel'', zei Jeanette. ,,Dus dat restaurant heeft er alle belang bij nu extra goed zijn best te doen. Daarom gaan we er eten.''
Zo is het hopelijk ook met die diploma's.