Trampoline

Een familiebericht: ik was net bij Giso, die dinsdag jarig is, en Zoë laat hier speciaal voor opa en oma op Ameland zien hoe goed ze kan trampolinespringen.

Staand schommelen durft ze ook, maar op alle foto's daarvan steekt ze met opzet haar tong uit. Dus zelfs puberen kan ze een beetje, en dat op haar vijfde.

De bierval

Naaktslakken vinden campanula erg lekker. Een van de drie plantjes van de bloemetjesmarkt was gisterochtend al bijna helemaal weggevreten. 's Morgens om zeven uur lagen er nog een stuk of tien slakjes bij, die ik in de groencontainer heb gegooid. Ze voelen minder vochtig aan dan dat ze eruit zien.

Tuinieren voor beginners raadt korrels aan, maar die zijn ecologisch niet verantwoord, staat er bij. De enige andere oplossing tegen naaktslakken is volgens het boek een bierval, maar er staat dan weer niet, wat dat is.

Collega's die meer tuinieren wisten het, van vroeger. Je begraaft een pot of beker in de tuin en vult die met bier. Volgens sommigen is een gewoon bord met bier al voldoende. Slakken komen daarop af en ze verdrinken erin.



Het klinkt te mooi om waar te zijn, maar vannacht zette ik drie biervallen. Een bloempot (hierboven), een glazen schaaltje (hieronder) en voor de zekerheid ook een schoteltje los op de klinkers.




Het was Grolsch over datum. Ik hoopte maar dat naaktslakken niet al te kritisch zijn wat hun allerlaatste drankje betreft.

Net als vroeger op Sinterklaasochtend stond ik al vroeg op. Het is een mirakel. Vooral de bloempot zat bijna tot de rand toe vol dode naaktslakken. Maar zelfs op het schoteltje lagen er een paar.



Ik heb de volledige slachting bij elkaar op een bord gegooid voor het groepsportret boven dit stukje. Zo ziet in bier gemarineerde naaktslak er dus uit. Hoe het smaakt weet ik niet.

Het roept allerlei vragen op over slakken. Hoe weten ze waar dat bier staat? Kunnen ze het ruiken misschien? Kunnen ze dat elkaar vertellen? Zijn het misschien gereincarneerde alcoholisten? Of kruipen ze maar wat op goed geluk rond, in de hoop op een biertje?

En nog zo'n vraag: wie heeft de bierval uitgevonden? Misschien stond bij een herberg een niet goed afgesloten biervat buiten en vielen er bij het uitschenken van die slijmerige lijfjes in de roemers.

Of beter nog, misschien is ooit een middeleeuwse bierdrinker straalbezopen in de berm in slaap gevallen en werd hij 's morgens gevonden, helemaal vol dode slakken...

Vanavond zet ik weer een bierval. De natuur is fascinerend.

Il faut cultiver son jardin

,,Ik ga al jaren niet meer naar de bloemetjesmarkt'', zei Baukje, die vanmorgen het terras van haar Ierse pub gereedmaakte. ,,Zeker geraniums kopen en erachter gaan zitten? Dat is niks voor mij.''

Misschien hoor je niet naar de jaarlijkse bloemetjesmarkt te gaan, op Hemelvaartdag. Maar ik kan het niet laten. Vanmorgen schuifelde ik tussen de oudere Friezen die vertellen dat het vroeger drukker was, de kibbeling-eters, mensen met bezemstelen waar plastic tassen aan hangen en veel, heel veel jonge stellen met kinderwagens. Onderweg erheen kwam ik een vader tegen die een baby tegen de borst klemde, terwijl moeder een kinderwagen vol wuivende planten voortduwde.

Ik kocht bovenstaande vier dingen, waarvan ik de namen alweer vergeten ben, behalve van die begoniabollen linksonder. Dat schijnt overigens ook heel fout te zijn, begonia's.

Determinatie

Linda, die meer van planten weet dan ik, vertelt dat de blauwe bloemetjes linksboven Campanula zijn (die verkocht bijna iedereen op de bloemetjesmarkt), die kleine rooie zijn volgens haar steenanjers. Die linksonder herinner ik me alleen nog van, dat er 'winterhard' bij op het bordje stond. Dat vond ik informatie genoeg.

Eilandstickers

Dit is Jacob van Essen van fotobureau Hoge Noorden. Op zijn auto heeft hij een sticker van Terschelling, waar hij geboren is als ik het goed heb. Maar als jongetje heeft hij ook in Hollum gewoond, waar zijn vader politieman was. Meer dan eens heb ik hem erop gewezen, dat hij dan ook een fraaie sticker van dat eiland op zijn auto moet plakken. Het is zover, liet hij deze week weten, en mailde bijgaande foto. Voor wie het niet weet, die van Terschelling is dat rare rechthoekige regenboogje, die van Ameland dat adellijke wapenschild met halve maan.

De natuur in

Deze fraaie beukenboom, die voor keramiekmuseum Het Princessehof staat, wordt gekapt las ik in de krant, want er zit ziekte in. Dat soort dingen moet je altijd maar aannemen, want de boom ziet er niet ziek uit en je hoort hem niet klagen.

Jammer is het wel. In de achtertuin van het museum is vorig jaar al zo'n grote boom gekapt. Het past wel bij Leeuwarden, waar ze niet dol op bomen in de stad zijn. Dus ik dacht, snel maar een foto maken.

Omdat ik toch bezig was, ging ik meteen verder, richting Blessum, om mijn kennis van de natuur, die niet zo heel best is, op peil te brengen. Waar het de belangrijke huisdiersoorten betreft, kom ik toch een heel eind.



Dit is een aap. Geschilderd weliswaar, maar toch.



Dit is een koe.



Een paard.



Dit is een schaap.



Nog een, maar nu met lam.



Een zwaan, maar deze foto maakte ik een paar weken terug al.



Groeisels in de berm, geen idee hoe dat allemaal heet.



De fantastische ophaalbrug op het industrieterrein. Misschien geen natuur in de strikte zin van het woord, maar toch ook bijzonder indrukwekkend.

6655321

Alex, de hoofdpersoon uit 'A clockwork orange', is een gewelddadige tiener die in de gevangenis een hersenspoeling ondergaat. In het boek van Anthony Burgess heeft hij gevangenennummer 6655321. In de beruchte verfilming van Stanley Kubrick heeft hij 655321.

In de voorstelling 'A clockwork orange' van punkgroep The Ex en theatergroep D'Electrique heeft hij het nummer uit het boek, maar er doet ook veel aan de film denken - een slowmotionstuk in het begin, de kromgebogen schrijver aan het einde.

Het is allemaal heel punk-ig: een beetje een rommeltje, met af en toe agressie, dan een boze preek van de hoofdpersoon, en dan weer agressie. Het boek is in het Nederlands vertaald als 'Boze jongens', een titel die deze lading wel dekt, al waren er hier ook meisjes bij. Wie het verhaal niet kende, zal in elk geval alsnog boek of film moeten gaan lezen of zien.

Ik had er kaartjes voor opzij laten leggen, want als liefhebber van de film wilde ik het graag zien. Rik was mee, met wie ik in december vorig jaar naar de grote Stanley Kubricktentoonstelling in Gent ben geweest.

Het idee, dat mensen vrij moeten zijn, en geen opwindmachientjes, is de leidende gedachte. En vrij zijn, dat is vooral vrij om er een lekkere bende van te maken, met emmers verf, fladderende A-4'tjes en ruige, chaotische muziek. Ergens worden de snaren van een gitaar doorgeknipt, wat Jaap - die twee stoelen van ons af zat - dwars door het hart ging.

,,Er vielen ook een paar onderdelen af'', legde Jaap later uit. ,,Ik heb ook zo'n gitaar, en onderdelen daarvoor zijn bijna niet te krijgen.''

Na een minuut of twintig richtte de hoofdrolspeler het woord rechtstreeks tot Rik en mij, om ons gezapigheid en burgerlijkheid te verwijten in de half-Russische straattaal van Anthony Burgess.

,,Ik dacht dat hij het tegen mij had'', zei Rik nog een beetje verschrikt na afloop.

,,Hij had het tegen mij'', stelde ik hem gerust. ,,Hij was natuurlijk van tevoren ingelicht, dat hij die man met die gratis kaartjes moest hebben.''

Aan het eind stortte er 1500 liter water naar omlaag, in een regenbui die symbolisch is voor Nederland, voor de borreltafel, voor van alles. Er had ook 3000 liter naar beneden kunnen komen, maar daar kozen ze in de Harmonie niet voor, de vaten waar het water uit kwam zaten na afloop nog halfvol. Overigens: de band had van te voren het drumstel al in veiligheid gebracht. Een kapotte gitaar was kennelijk genoeg.

Rick zonder Sacha

Rick Nieman, de anchorman van RTL Nieuws, was vanavond in de Bres omdat hij een boek heeft geschreven vanachter de schermen van het programma.

Hij heeft in de VS gestudeerd, is veel op tv, heeft Laura Bush en Condoleezza Rice geinterviewd en weet vermoedelijk hoe je haar voornaam uitspreekt. En nu ook nog eens een boek. Al met al geen kleine jongen, al zijn Bekende Nederlanders in het echt altijd kleiner dan op tv.

Maar ondanks zijn verdiensten wilden alle bezoekers als eerste weten, waarom zijn vrouw niet was meegekomen. Dat is Sacha de Boer van het NOS Journaal. Ze had thuis de computer laten crashen of zoiets.

Nieman maakte dat goed door haar nu en dan ter sprake te brengen, als hij vertelde hoe het toegaat in een huishouding van twee concurrerende anchorpersons. Ze houden hun primeurs voor elkaar geheim, al loert hij wel eens naar haar post als ze die op de keukentafel laat slingeren.

Het leidde tot de raarste vraag van de avond, die ik van schrik niet eens letterlijk heb onthouden, maar die iets was als ,,Wat heeft Sacha de Boer in hemelsnaam in jou gezien?''

Het was waarschijnlijk niet onvriendelijk bedoeld en Nieman ging er serieus op in, althans, hij vertelde hoe hun relatie was ontstaan toen ze allebei bij hetzelfde programma werkten, Veronica Nieuwslijn.

Daarna verklapte de vragensteller, dat hij Sacha op Oerol eens hetzelfde had gevraagd. Zij had enkel geantwoord: ,,Dat gaat je geen fuck aan.''

(Aart Nieuwland maakte de foto, juist op het moment dat ik een belangwekkende vraag stel)

BN

De media hebben te veel macht over ons dagelijks leven. Over die vage stelling mocht ik vanmiddag op het Befrijdingsfestival in discussie met SP-gemeenteraadslid Farshad Bashir.

Eerst werd ik werd voorgesteld aan Arie Boomsma, de eenpersoonsdebatjury. Een glimlachende jongen van een meter of twee met kort haar. Na een tijdje kreeg ik door, dat ik met een Bekende Nederlander van doen had. Meisjes wilden de hele tijd met hem op de foto, Jeroen vroeg hem of hij voorheen lang haar had gehad (ja) en Jacob maakte een grapje over tatouages (hij heeft er twee maar is ermee opgehouden ze te laten zien). Kortom, iedereen kende hem, behalve ik.

,,Ik kijk niet zoveel tv'', zei ik verontschuldigend. ,,Wat doe je eigenlijk?''

,,Ik maak programma's voor de EO'', zei Boomsma.

Daar had ik, bij nader inzien, toch al iets over gelezen. De EO komt met een programma over mensen die speciaal voor dat programma veertig dagen geen seks hebben. Raar idee: hoe laat je mensen zien die iets niet doen? En als ze het wel doen, laat je dat dan ook zien? Vermoedelijk wordt het een programma waarin heel veel gepraat wordt.

Hoe dan ok, ik weet weer een Bekende Nederlander meer dan gisteren. En als in november of zo, als dat programma op tv is, allerlei gewone Nederlanders ineens veertig dagen geen seks hebben, dan hebben de media echt te veel macht over ons dagelijks leven.