Een mevrouw stond op, aan de andere kant van de tribune, om haar herinneringen te delen aan de Harmonie in Leeuwarden. Ze miste de Harmonie vreselijk, zei ze aangedaan. Een onverwacht geluid, het gebouw staat er gewoon, we zaten immers met zijn allen in de bovenste zaal. Later hoorden we dat ze in Oosterwolde woont, dat verklaart het een beetje.
De Harmonie is in zekere zin 150 jaar. Het gebouw niet, dat is pas in 1881 geopend, maar een club culturele Leeuwarder heren stak er al in 1874 de koppen voor bij elkaar.
Zodoende was er zondagmiddag een bijeenkomst in die bovenste zaal, waar hapsnap door de geschiedenis van de Leeuwarder schouwburg werd gewandeld. Eigenlijk was dit zo'n bijeenkomst die pas na afloop werkelijk los komt, wanneer bezoekers elkaar gaan vertellen wat zij in de Harmonie hebben meegemaakt.
Tijdens het gesprek op het podium kwam - natuurlijk - ook de Tweede Wereldoorlog voorbij. De Harmonie deed toen goede zaken, de mensen konden wel een verzetje gebruiken.
,,Dus eigenlijk was het een fout gebouw'', vond presentator Wessel de Vries
,,Een gebouw heeft geen schuld'', corrigeerde zijn vader Geart de Vries, die als anekdotenleverancier achter een tafeltje zat.
In het publiek was de mevrouw al een paar keer gaan staan. Ze wilde iets vertellen, dat was duidelijk. Presentator Eva Meijering liep met de microfoon naar haar toe.
Ze miste de Harmonie, zei ze meteen. Haar man had er gewerkt, ze waren veel voor de schouwburg op pad geweest, met de directeuren mee op reis, die persoonlijke vrienden waren geworden.
,,Waar is uw man'', vroeg presentatrice en actrice Eva Meijering argeloos.
,,Dood'', zei de dame.
Dit was de weduwe van Ivan Pel, die tot zijn hartinfarct (in 2009, hij is 61 geworden) wel 25 jaar actief is geweest voor de Harmonie. Hij was mede-organisator van het filmfestival, het straatfestival, Middelsee Jazz Treffen, het festival Liet. Kort na zijn overlijden werd de publieksprijs van Liet naar hem genoemd.
Zij waren er inderdaad altijd te vinden, het is goed te begrijpen dat zijn weduwe dat mist.
Maar de naam Ivan-Pelprijs is alweer vergeten en we zijn alweer wat schouwburgdirecteuren verder. Je kunt de Harmonie wel missen, maar de Harmonie mist jou niet. Een gebouw heeft geen schuld en ook geen geheugen.
(Op de foto Corine Staal, Pieter de Groot, Wessel de Vries, Eva Meijering en Geart de Vries, met op het doek Simon Vinkenoog)
