Een paar dagen eerder was er op een bijeenkomst in Hotel de Zwaan in Hollum al voor gewaarschuwd. Daar gaf Constant Lodewijk Marius Lambrechtsen van Ritthem, hoofdingenieur van Rijkswaterstaat, op 19 januari 1953 een praatje over afslag en kustbeheer. De zaal zat vol.
In Hollum waren ze ongerust over de afslag aan de westkant van Ameland - altijd een zwak punt.
,,Ik meen te kunnen zeggen, dat die ongerustheid ongegrond is'', zei Lambrechtsen van Ritthem. Rijkswaterstaat zou de duinen aan die kant wel kunnen behouden, schatte hij in. (In die tijd deden ze dat met zinkstukken, een soort koppen van stenen die het water moesten keren en het strand erachter veilig stellen. Tegenwoordig gaat dat met opspuiten van zand.) We zijn aan de winnende hand, zei de hoofdingenieur.
Dat wist hij natuurlijk niet honderd procent zeker, gaf hij toe, want de natuur is grillig. ,,Aan de andere kant bezorgt diezelfde natuur ons ook wel weer eens meevallertjes, zoals enige jaren geleden bij Nes, toen niemand anders dacht of de hotels van Scheltema en Steinvoorte waren ten dode opgeschreven.''
Een paar weken later was er de februaristorm die een groot deel van Zeeland onder water zette, nu 65 jaar geleden. Ook op Texel vielen doden, op alle eilanden sloegen duinen weg en op Ameland werd hotel Steinvoorte voor een groot deel weggeslagen. Het nabijgelegen hotel Scheltema liep gek genoeg geen gevaar.
Uit de LC van maandag 2 februari 1953: ,,In de nacht van zaterdag op zondag en zondagmorgen vroeg sloeg ze (de zee) de helft van het paviljoen Steinvoorte weg en ondergroef de rest. Dit nieuwe gedeelte stortte gistermorgen om kwart over elf in. De bevolking van Nes heeft toen in allerijl het nog staande stuk omlaag gehaald, voor de zee het kon meeslepen. De inventaris kon worden gered.''
Gek genoeg was er in Hollum dan weer weinig schade, op een ,,oude schuur van boer Bunicich'' na, die was ingestort. In zekere zin had de hoofdingenieur dus gelijk gekregen.
De herbouw van Steinvoorte begon drie maanden later en het hotel hield het tot 1976 vol - toen sloeg er weer een groot stuk duin af. Scheltema was toen al zes jaar afgebroken. Mijn vader had de dansvloer van Scheltema overgenomen (of was die nou van Steinvoorte?), die heeft nog jaren in de Zwaan gelegen.
(De foto komt van beeldbank.amelanders.com)
