Twee jaar terug mocht ik voor de krant naar de Buchmesse in Frankfurt. Daar werd dat jaar een folder aangeboden met tien Friese titels, vandaar.
Het is een overweldigende boekenbeurs die het hele Messegelände vult. Alle uitgevers zijn er, overal liggen nieuwe boeken, hallen zijn compleet gevuld met enkel kalenders, er was een reuzenstand met verlichte globes, waar ik altijd een zwak voor heb.
Ronddolend kwam ik bij een talkshow terecht, waar Rüdiger Safranski werd ondervraagd over zijn juist verschenen biografie van Goethe.
Het was net afgelopen, hij ging erna signeren. Daar stond nogal een rij. Ik was in de verleiding om het daar ook meteen aan te schaffen, maar een boek koop je sneller dan je het leest en ik had me voorgenomen om me in te houden. Daarom heb ik alleen een foto van Safranski gemaakt, die met een van zijn lezers praat.
Drie weken geleden vertelde collega Kirsten dat ze het boek had gekocht, de Nederlandse vertaling. Dat deed het hem: ik heb het nu ook. Moet hem alleen nog even lezen.
Kees (door sommigen Kees Punt genoemd, vanwege de naam van zijn kledingzaak, Kees.) vertelde vorige week dat hij van plan was de Goethe-biografie te kopen. Toen ik er vanmiddag een kop koffie dronk, lag het op de tafel in zijn zaak. Het trekt nogal de aandacht, vertelde hij.
,,Ik zit er af en toe in te lezen, maar voor in een winkel is het niet geschikt", zei hij. ,,Er komen steeds klanten en dan houdt het weer op."
Toen kwamen er klanten binnen, toeristen zo te zien, een ouder stel. De man was gezet en had een korte broek aan, zijn vrouw was slanker.
,,Reden Sie Deutsch?", vroeg ze.
,,Nein", zei Kees verontschuldigend.
Verbaasd hoorde ik hoe de mevrouw in het Engels informeerde naar een overhemd in de etalage. Voor haar man. Kees vertelde dat het getailleerd is, en ze schoot in de lach, want haar man was bepaald niet getailleerd. ,,Dan wird's wol nichts", zei ze.
Intussen had ik de Goethe-biografie afgedekt met een krant. Aan de ene kant zo'n boek op tafel, aan de andere kant geen Duits kunnen spreken, dat gaat niet samen.
,,Ik kan het wel een beetje", zei Kees. ,,Maar ik moet nog wat over een drempel heen om het te doen."
Hoogste tijd. Goethe ried zijn landgenoten al aan om andere talen te leren: ,,Wer fremde Sprachen nicht kennt, weiß nichts von seiner eigenen.''