Piano op het station

Zondag was ik op het station. De piano staat er nog steeds, die ze in de stationshal in Groningen, de vorige standplaats, heel erg missen.

Lotte, die bij de stationsboekhandel werkt, had me deze week al verteld dat er bijna aan de lopende band op gespeeld wordt. ,,Soms hooguit een half uur niet."

Het klinkt heel goed, het galmt een beetje en er is voortdurend geroezemoes. Mensen blijven af en toe staan, sommigen duiken de Albert Heijn in en komen er later met een broodje weer uit, zoals een stel dat in de andere hoek op een bankje ging zitten. Of met een fles wijn, zoals de wat schichtige man die zo'n fles in de binnenzak van zijn jas liet glijden.

Het zou fantastisch zijn als je in zo'n mooie, lichte, hoge hal waar  mensen heen en weer lopen en de hele tijd iets gebeurt aan tafeltjes koffie zou kunnen drinken. Als een tussenvorm tussen een cafe en een overdekt terras.