Soms is alles film. Zondag was ik ceremoniemeester bij de uitreiking van de Gouden Gurbes. Toen dat achter de rug was, ging ik haastig naar het station, zodat ik op tijd in Groningen kon zijn bij de eerste aflevering van Cinesnak.
Dat is een soort Cinema Ascona (die werd bedankt in de inleiding), van Rik en Tom en nog wat mensen, die filmfragmenten laten zien.
(Ze begonnen met Full Metal Jacket, want het programma ging over ontgroenen. Verder lieten ze natuurlijk Soldaat van Oranje zien, maar ook Betty Boop, Finding Nemo, Ad Fundum, The Kingdom (die van Lars von Trier), Skull and Bones, en om niet helemaal opgehelderde redenen, The Empire strikes back. Het slotfragment, mooie idiote horror, kwam uit een film die The Hazing heet.)
Op het station van Leeuwarden had ik nog tijd om een patatje te kopen. Na mij kwam er een jonge jongen binnen met een baret op en schoenen in de meest bijzondere kleuren: groen, geel, rood. Ik had er een foto van moeten maken.
,,Ien patat mayo en in frikadel'', bestelde hij.
,,Mooie schoenen'', zei ik. ,,Maar worden ze niet ontzettend smerig als je ermee over straat loopt?''
,,Ik had ze aan voor de Gouden Gurbes'', zei de jongen. ,,Ik was Billy Elliot in 'Op syk naar Billie'.''
,,Niks gewonnen dus'', zei ik.
Hij haalde zijn schouders op.
,,Ik heb twee jaar geleden een Gouden Gurbe gewonnen voor de beste bijrol, in 'Hoe no, Robin Hood'. En ien is wol genoch, net?''
Maar het feestje in de Harmonie was nog bezig, zei ik, had hij daar niet willen blijven?
Hij moest zo aan het werk, vertelde hij. Hij is chauffeur bij Qbuzz. Wat me een beetje verbaasde, want hij ziet er erg jong uit, ondanks de baret.
,,Ik ben achttien'', zei hij. ,,Buschauffeurs moeten 21 zijn, maar dat willen ze misschien verlagen tot achttien en ik zit bij een proef.''
Prijzen winnen als acteur en er tegelijk een baan bij hebben. Volgens mij heeft Folkert Wesseling (ik heb zijn naam opgezocht) een realistische kijk op de toekomst.