Kleurenleer



Min of meer per ongeluk kwam ik bij de opening terecht van een kleine foto-tentoonstelling, in de hal van het gebouw van de Leeuwarder Courant.

Tussen de hotemetoten stonden ook Roelof Koster van Keunstwurk en Guy Coolen, de man die deze zomer het Fries Festival heeft samengesteld, bij een paar foto's waar steeds een rood ding op stond. Dat ziet er altijd lekker uit, maar het is ook wel een beetje makkelijk, dat ene rode ding, zei ik.

,,Voetballers weten dat als je een shirt met rood erin aantrekt, je altijd wint'', vertelde Roelof Koster.

Dit wist ik niet.

,,Keepers dragen vaak geel'', voegde hij toe. ,,Want als je een bal wegtrapt en er is iets geels in de buurt, dan schop je hem of je wilt of niet altijd in die richting.''

Dat wist ik ook niet.

,,Dus als ze in het Vaticaan voetballen'', vroeg ik hem, ,,dan krijgt de paus altijd de bal?'' Want de paus heeft altijd wel iets geels aan. Ik probeerde me voetballende kardinalen voor te stellen.

,,De paus draagt vuurrode schoenen van Prada'', zei Guy Coolen ineens. ,,Het wordt officieel ontkend, men zegt dat het schoenen zijn die in het Vaticaan zelf gemaakt zijn. Maar deze paus is erg modebewust, al zou je dat zo niet zeggen, en zijn schoenen zijn van Prada.''

Dit wist ik werkelijk helemaal niet.

Hoe gek het ook klinkt, het lijkt waar te zijn, het stond in allerlei kranten, zelfs die van ons, en op internet zijn foto's te vinden die het moeten bewijzen. De paus draagt Prada, net als de duivel dus.

Thriller




Kijk eens wat een gewiekst en vrolijk filmpje - in een take!

Cel A 120



In Cel A 120 in de Blokhuispoort in Leeuwarden ligt een kinderboek over liefde. Ik weet het, want ik heb er zostraks ingestaan, samen met een meisje dat ik niet kende. Dat hoorde bij de korte voorstelling 'Zij bedrogen' die in de voormalige gevangenis opgevoerd wordt. Je moest zwijgend - het was verboden te spreken - en zonder lachen in een lange rij een meisje volgen de gevangenis in. Op je kaartje stond je celnummer.

,,Ik vind het helemaal niks'', zei een man voor me, toen het meisje voor de zoveelste maal had geschreeuwd dat het verboden was om te spreken.

,,Het gebouw niet?'', vroeg zijn metgezel.

,,Het gebouw is mooi'', zei de man.

Had de cel, die verduisterd werd, al iets intimiderends, dat had de voorstelling zelf ook. De toeschouwers staan rondom de hekken van een gaanderij, terwijl twee acteurs twee gevangenen speelden, die elkaar gretig zoenden - ze stonden achter een toeschouwster die niet wist waar ze kijken moest - en bevochten met grote schuimrubber handschoenen. Heel Jean Genet, het bloed vloog schilderachtig in het rond. (Het fotootje is gemaakt met mijn nieuwe, platte telefoontje, dat net zulke matige plaatjes maakt als mijn oude, dikkere telefoontje)

De magerste van de twee pakte het boek uit de cel waar ik net nog in had gestaan, liet mij opzij schuiven - ,,dit is mijn plek, dat kon jij ook niet weten''- en hield een verhaal over liefde.

Ik heb geloof ik nog nooit zo'n magere jongen gezien. Tenminste niet van zijn leeftijd, hij was net zo'n sprietige vijfjarige in het zwembad, met puntige schouders en telbare ribben. Hij had rood haar, maar alleen op zijn hoofd, want zijn armen en zijn borst waren glad. Zelfs zijn oksels leken kaal, in het rossige en witte schemerlicht daar tenminste. Waar een mens al niet op let, als iemand pal naast hem over liefde staat te oreren.

Gli Invincibili



1.
SC Heerenveen speelde gisteravond tegen AC Milan, en ik had daar een kaartje voor. In een mooi mapje met het Fries volkslied erop. Dat is heel wat, want het stadion in Heerenveen zat propvol en iedereen die een kaartje had vertelde over een broer of zoon of kennis die er ook heen had gewild maar achter het net had gevist.



,,Heeft u een kaartje dan?'', vroeg ook de mevrouw uit Stavoren die in restaurant Heerenkamer bij mij aan tafel kwam zitten, omdat er verder geen plaats meer was. Dat was voor de wedstrijd, verderop aten een paar mensen met AC Milansjaals en aan de bar flonkerden Heerenveenshirts. Het dagmenu was Italiaanse kip. ,,Mijn zoon heeft alles geprobeerd om aan een kaart te komen.''

Zelf ging de mevrouw met leden van haar koor naar een meezingavond in theater Het Posthuis. ,,'Vuile huichelaar' heet het'', vertelde ze. Ze was van plan heel hard mee te gaan brullen want het was een slechte dag voor haar geweest: de kopers van haar huis in Stavoren hadden net die ochtend afgebeld.

,,Hoe kom ik bij het stadion?'', vroeg ik bij het afrekenen. ,,Het is toch die kant op?''

,,Dat geloof ik wel'', zei de kassadame. ,,Maar ik verdwaal hier zelf ook altijd. Ik kom uit Joure.''

2.



In het stadion lagen op alle stoeltjes T-Shirts, zo gerangschikt dat als iedereen ze zou aantrekken, er een beeld zou onstaan. Net als ze in Noord-Korea met bordjes doen. Dat van mij - van die hele tribune trouwens - was blauw.



Aan de overkant werd zo een Friese vlag met pompeblêden (in het Italiaans cuoricino, weet ik nu) opgebouwd en op de korte tribune naast ons ook. Maar wat we zelf waren zagen we niet (er stond Forza-SCH, hoorde ik later) en de tekens op de andere korte tribune waren erg raadselachtig.



,,Wat staat daar nou?'', vroeg ik het meisje naast me.

,,Wij denken 1920'', zei ze en wees de cijfers aan. Waarom dat oprichtingsjaar, dat was iedereen om me heen een raadsel. Misschien om AC Milan in verwarring te brengen, dat zelf al in 1899 is opgericht.

3.



AC Milan is zoveel beter dan sc Heerenveen, dat zelfs ik het verschil kon zien. De meeste Heerenveners zijn trouwens ook gewoon kleiner. Zelfs de fans zijn onvermoeibaarder, daar zat ik naast.



Aan het begin van de wedstrijd beginnen ze te zingen en met vaandels te zwaaien, ze stoppen even bij de pauze en in de tweede helft zingen ze weer verder, vrijwel zonder ophouden. De Heerenveners zongen ook wel, met een trommel erbij, maar daar raakte de fut gaandeweg toch uit.

Ik had alleen wat meer opera verwacht van die Milanezen, en voor mensen uit de modehoofdstad van Europa gingen ze ook slecht gekleed.

Een makkie voor de thuiskijker



Bij Omrop Fryslân hebben ze niet zo'n hoge pet op van de kijkers, daarom zetten ze de kwisvragen die vanavond gesteld worden in Fryslân Boppe alvast op hun website, met de goede antwoorden erbij. Je wilt ook niet dat mensen thuis het van pure spanning aan hun hart krijgen, natuurlijk.

De vragen en de antwoorden staan hier. Hadden ze dat bij de opname maar gedaan! Wij hadden geloof ik geen enkele sportvraag goed.

En voor wie volgende week ook niet naar die kwis wil kijken maar toch benieuwd is, de vragen van die aflevering staan hier. Gek hoor.

Quiz




Komende dinsdag is-ie op tv, de Omrop Fryslankwis waaraan Jacco, Kees en ik meededen en ik de uitslag niet hoor te verklappen. Op de site van de Omrop hebben ze er meer over, met fraaie foto's waarop we alledrie een fanatieke blik in de ogen hebben. De foto hierbij komt ook van die site.

Het is een interessante kwis, want een stukje dat ik er op dit weblog over schreef ging de wereld rond. Het kwam op de website Liwwadders, en in een gratis Harlinger weekblad, 'Van Wad tot Stad', dat Marleen van Terschelling me opstuurde met het advies om hen daar geld voor te vragen. Vandaag in de stad, bij de koffiewinkel en de boekwinkel, begonnen mensen er over, die er deze week een aankondigingsfilmpje van hadden gezien.

Hoe het afloopt zal ik dus niet vertellen, maar de hoofdprijs was een digitale camera die in je kontzak past. De winnaar ervan gleed de volgende dag uit bij de Febo, nadat hij al een paar biertjes had gehad. Hij viel precies op de camera. Zo gewonnen, zo geronnen.

Electronic superhighway to hell



Of ik een snelle intenetverbinding heb, vroeg Jaap. En of ik dan wilde proberen in te loggen bij ticketmaster, kaartjes voor metalband AC/DC. Die treedt in maart op in Ahoy.

Dat is die band van Whole Lotta Rosie en Highway to Hell.

Vanmorgen waren er al mensen voor niks op het postkantoor, vertelde Jaap. Want de verkoop gaat alleen via internet, zo willen die lui van AC/DC het zelf graag, zodat hun fans niet in handen vallen van allerlei zwarthandelaren. Die band komt trouwens uit Australie, maar gitarist Angus Young woont gewoon in Aalten.

Dat was geen kleinigheid. Ergens voor twaalven probeerde ik in te loggen bij ticketmaster, wat ongeveer twee uur kostte. Dan ben je alleen nog maar op de site, waar je vervolgens het concert van AC/DC moet aanklikken. Omdat er dan steeds een schermpje tevoorschijn springt met de melding dat je het straks nog maar eens moet proberen (het staat hierboven), blijf je klikken.

Om half drie floepte hij ineens op de boekingspagina. Maar welke rang ik ook probeerde, steeds kwam daar de melding 'In deze categorie zijn geen kaarten gevonden'. Met andere woorden: het is gewoon uitverkocht. Zeg dat dan direct.

Ik ga nu naar de markt, verse groente downloaden.

Die fesche Lola



Dit is niet Marlene Dietrich, maar Tet Rozendal, die zonet in De Bres een tryout hield van een Friestalig programma waarin ze Marlene Dietrich zingt.

Je moet altijd maar afwachten hoe zoiets uitpakt, jan en alleman wordt in het Fries vertaald en daarbij ligt de lulligheid vaak op de loer. Maar hier stoorde dat niet. Zelfs niet de wat slappe vertaling van 'Ich bin von Kopf bis Fuss auf Liebe eingestellt' als 'Ik bin fan kop ta tien foar leafde programmeard', met in plaats van het fatale ,,Männer umschwirren mich wie Motten um das Licht und wenn sie verbrennen, ja, dafür kann ich nicht'' een bravere variant met mannen als bijtjes rondom de bloem.

Dat het niet stoort komt van Rozendal, die lekker zingt en af en toe echt een beetje op Marlene lijkt. Niet als ze je recht aankijkt, haar gezicht is ronder en haar haar is ook verkeerd. Ze is duidelijk een jonge meid. Maar zo nu en dan, wanneer ze haar lippen tuitte en de wenkbrauwen bazig-arrogant optrok...



Ze had zeker door dat ik foto's zat te nemen, want bij 'Die fesche Lola' (vertaald als 'Gleone Lola") schopte ze frivool haar pump uit, die pal naast mij terechtkwam.

Ze zong ook 'Wenn ich mir was wünschen dürfte', dat volgens mij niet door Dietrich maar door Greta Keller gezongen werd. Charlotte Rampling zingt dat ook in 'Night Porter', vlak voor ze een afgehakt hoofd in een doos cadeau krijgt. Daar dacht vast niemand anders in de Bres aan.

Natuur in de stad



In de Bres mocht ik vanavond Ferd Crone interviewen, de Leeuwarder burgemeester. Een keurige, behoedzame man die zichzelf als saai betitelde, in vergelijking met zijn voorganger Geert Dales. Jaap zette ons op de foto, met zijn nagelnieuwe telefooncamera. Kees (rechts) draaide Leeuwarder platen.

Columnist Eric Hoekstra noteert erover in Liwwadders:

Het valt me op dat Asing bij het interview stijver en kritischer is dan anders. Misschien omdat Crone zo vlot is. Of in het kader van de weg-met-ons mentaliteit, die eigen mensen afkraakt en vreemd volk in de watten legt.

Asing heeft last van een journalistenkwaal: hij kan niet positief reageren. Terwijl Crone meerdere dingen heeft gemeld die een staande ovatie verdienen. Bijvoorbeeld het feit dat de gemeente Leeuwarden zijn geld heeft geparkeerd op een rekening van ING (tegen 7%!) en dus niet op IJsland, zoals die losers uit Groningen.

Journalisten moeten weer leren om complimentjes te geven. Asing moet 100 x overschrijven "Goed werk, burgemeester, dat het geld bij ING staat geparkeerd". En ook 100 x: "Goed werk, burgemeester, dat de aanrijtijden van de brandweer in Leeuwarden wél in orde zijn". En om het af te maken 100x: "Kijk, dat is nu het mooie van Leeuwarden".

(Zelf schrijft Hoekstra Asing met een z)



Toen we na afloop buiten stonden te kletsen scharrelde er een egeltje langs de Bres. Wat er in zo'n diertje omgaat weet je niet, misschien denkt hij aan sappige naaktslakken of een mooi beschut plekje voor een winterslaap. Maar hij is er volkomen onwetend van dat de baas van de hele stad zonet uit de doeken heeft gedaan hoe het over 10 jaar met Leeuwarden gesteld is.

Indiaanse zomer



Het was van dat weer dat in de VS Indian summer heet. Van dat zonnige herfstweer waarbij pake vroeger na het middageten aankondigde, dat we een eind zouden gaan wandelen langs het strand, ook al zat je bijvoorbeeld net een boek te lezen.



Dat dwangmatige, dat je eruit moet, heb ik nu zelf ook. Of zoiets aangeboren of bijgebracht is weet ik niet. Als je dan een keer onderweg bent doet het er ook niet meer toe, en de Prinsentuin mag dan niet langs de Hudson liggen, maar ziet toch mooi herfstkleurig uit.




Dat vond een meneer Dirk Beintema ook, die de Oldehove stond te schilderen met veel felgeel en groen, en zijn hand vol penselen. Hij is altijd zomaar klaar met zo'n schilderij, vertelde hij. ,,Het mut vlug, anders het ut geen kracht'', legde hij uit aan een belangstellende.

Jim Carrey is een genie

Jim Carrey is een explosie in mensengedaante, een vleesgeworden tekenfilm en een elastieken komisch genie. Af en toe heb je zo'n moment van herontdekking en dat heb ik vanmiddag.

Kijk maar:


En hier:


En hier:


En hier:

Saturday Night Live Dance Boys


En dan dit rare interview, vooral aan het eind:


Ik ben zondagmiddagen aan slechtere dingen kwijtgeraakt.

Houding!




Zojuist mocht ik de uitreiking van de Gouden Gurbe aan elkaar praten, de door collega Fedde bedachte Oscar-met-knipoog voor de iepenloftspullen in Friesland. In de fotoserie die op de site van de krant staat zit ook een opname van mij op het toneel, die ik met gemengde gevoelens bekijk. Of ik had de microfoon hoger moeten zetten, of ik zak langzaam in elkaar. (De foto is van Wietze Landman)

100 Seiten

Vorig jaar juli mailde Johan Huizing, die in Frankrijk woont, dit: ,,Heb je wel eens boeken van Le Clézio gelezen? In Nederland had ik er nooit van gehoord. Ik heb hem voor mezelf ondekt en vind de mooiste roman Le Chercheur d'or en daarna te lezen (gedeeltelijk als verklaring) Voyage à Rodrigues. Ik ben net begonnen in zijn net verschenen en laatste boek, over de cinéma: BALLACINER.''

Ik heb het bij Amazon.fr opgezocht, en op mijn wenslijstje gezet. Dat is zo'n lijst waar je boeken inzet die je nog wel eens zult kopen. Maar gekocht had ik het nog niet, laat staan gelezen.

Ook mailde Johan, die mijn buurman was op studentenflat Selwerd dit: ,,Weet je nog dat jij vroeger een Duitse kennis had (je hebt ze eens bezocht met Lex) die zei dat een "Student Germanistiek mindestens 100 Seiten pro Tag lesen sollte" of woorden van die
strekking? Heb ik dat goed onthouden?''

Ja dat klopt, ongeveer, dat was Hanna. Haar professor had zoiets gezegd toen ze studeerde. Ze was nu al lang lerares Frans, en ze had het altijd in haar achterhoofd, hoewel er veel dagen waren dat ze het niet haalde.

Kort later mailde Johan: ,,Ik heb Ballanciner uit. Ik vond het goed, maar heb het van de bieb gelezen en dacht "ben blij dat ik het niet zelf gekocht heb" (duur in verhouding tot wat het is). Het is niet zo sentimenteel als je kan vrezen. Ik vind de
romans van Le Clézio uiteindelijk een betere aanschaf, vooral De Goudzoeker.''

Vanmiddag werd bekend, dat Jean-Marie-Gustave Le Clézio de Nobelprijs voor literatuur krijgt.

En kijk, daar is het mailtje van Johan al. ,,Le Clézio heeft de Nobelprijs, is dat nou niet toevallig.''

Ja wrijf het maar in, Huizing. Ik heb het boek nu toch maar besteld, want ik ga vanaf dit moment 100 pagina's per dag lezen. En elke dag een film zien, natuurlijk.

Look at that vice-president



Rik stuurde me, zonder toelichting, de link naar het bovenstaande filmpje. Het is Sarah Heath die meedoet aan een missverkiezing. Tegenwoordig heet ze Sarah Palin.



Nu ja, ze hebben ook al eens een president gehad die in een film speelde met een chimpanzee als tegenspeler. En die viel eigenlijk nog wel mee ook, schrijft iedereen tegenwoordig.



Deze is ook erg leuk, trouwens. Ook van Rik.

Kogelvrije sint



Dit jaar ben ik Sinterklaas in Caracas, Venezuela. Nog nooit geweest, ik heb de Lonely Planet hier al liggen.

Het schijnt een onveilige stad te zijn. Sjoerd, die het optreden daar heeft geregeld, rijdt weliswaar in de metro naar en van zijn werk, maar die zit bij de marine, daar kijken ze anders tegen zulke dingen aan.

Vanmorgen stuurde hij dit ANP-bericht:

Caracas is moordhoofdstad van de wereld

WASHINGTON - De Venezolaanse hoofdstad Caracas staat bovenaan de lijst van vijf steden met het hoogste percentage "wreed en dodelijk geweld" per hoofd van de bevolking. Dat staat in het toonaangevende Amerikaanse tijdschrift Foreign Policy.

De stad met ruim drie miljoen inwoners telt 130 moorden op elke 100.000 inwoners. Het Zuid-Afrikaanse Kaapstad staat op de tweede plaats, gevolgd door het Amerikaanse New Orleans. Het Russische Moskou en Port Moresby in Papoea Nieuw-Guinea nemen de vierde en vijfde plaats in.

"De hoofdstad van de Venezolaanse president Hugo Chavez is afgelopen jaren gevaarlijker geworden dan welke stad ook in Zuid-Amerika", zo staat geschreven. "Zelfs gevaarlijker dan het beruchte Bogota in Colombia. Sinds Chavez aantrad in 1998 is het geweld, dat vooral is gerelateerd aan bendes en drugs, flink gestegen."

En dit, uit dat blad Foreign Policy:

Caracas, Venezuela

Population: 3.2 million

Murder rate: 130 per 100,000 residents (official)

What’s happening: The capital of Chávez country, Caracas has become far more dangerous in recent years than any South American city, even beating out the once notorious Bogotá.

What’s worse, the city’s official homicide statistics likely fall short of the mark because they omit prison-related murders as well as deaths that the state never gets around to properly “categorizing.”

The numbers also don’t count those who died while “resisting arrest,” suggesting that Caracas’s cops—already known for their brutality against student protesters—might be cooking the books.

Many have pointed the finger at El Presidente, whose government has failed to tackle the country’s rising rates of violent crime. In fact, since Chávez took over in 1998, Venezuela’s official homicide rate has climbed 67 percent—mostly due to increased drug and gang violence.

Ramón Rodríguez Chacín, who recently resigned as interior minister, claimed in July that homicide has dropped 27 percent since January—but experts say he’s just playing with numbers. As for Caracas, some speculate that its murder rate is closer to 160 per 100,000

Sjoerd belde zostraks.

,,Kan ik als sinterklaas ook een kogelvrij vest krijgen?'' vroeg ik.

,,Dat hebben we hier wel'', zei hij. ,,Dat kan geregeld worden.''

(De foto is van vorig jaar, politie in een wijk van Caracas, gemaakt door Leslie Mazoch van persbureau AP)

Cool Hand Luke



Mijn tv&dvd doen deze week een Paul-Newmanfestival. Zonet 'Cool hand Luke', waarin Newman zelfs zingt (dat was ik helemaal vergeten). 'Plastic Jesus' heet het liedje. In de film is hij zelf ook een soort Jezus, trouwens.

Hij eet er ook vijftig hardgekookte eieren in, binnen een uur. Wie dat ook kan moet me een mailtje sturen, ik wil dat wel eens in het echt zien.