O'Donnell is de stille van de twee, Thor, die iets doet met elektronische muziek en rare geluiden.
In werkelijkheid is hij juist onstuitbaar en vol verhalen. Over rare mensen die hij in huis heeft gehad, of over hoe hij zonet een upgrade bij elkaar heeft gezwetst in het WTC-hotel in Leeuwarden voor hemzelf en producente Kathy Speirs, die hier ook was. Hij maakte het baliepersoneel wijs dat Speirs arthritis heeft en dus niet zonder een bad kan.
Toen een van de bandjes die in de foyer optraden vrijdagavond niet kon, zei O'Donnell: ,,Als je een gitaar voor me regelt doe ik het wel.'' En zo gebeurde het ook, hij zong - best goed - een paar dingen van Ray Charles en van hemzelf.
Twee keer werd die film vertoond en beide keren deed ik de vragen na afloop. Dan zit je al gauw na afloop ook met ze een biertje te drinken.
,,Heb je gehoord dat Leonard Cohen dood is?'', vroeg hij vrijdag. Dat was me niet ontgaan.
,,Wat voor songs maakte die eigenlijk?'', vroeg O'Donnell vervolgens. Ik noemde wat titels op, Suzanne, So long Marianne, Hallelujah.
,,Oh ja, Hallelujah ken ik geloof ik wel'', zei hij en zocht hem op Spotify op.
Vandaar deze foto van een jonge, levende acteur die in het geroezemoes van de Harmonie luistert naar een oude, dode zanger. Op de achtergrond zit producente Speirs.
