Ramtec staat er nog - onbeschadigd - en het huis ook, vertelde Rita. Ze hadden tot hun navels door het water moeten waden om bij hun huis te komen, en het water had tot de garagedeur toe gestaan, zagen ze toen ze er eenmaal waren.
De schutting is weggespoeld, de tuin is een zootje, bomen zijn ontworteld, maar binnen viel het mee. Achter heeft het gelekt, op de houten vloer. ,,Ik hoop maar dat het niet kromtrekt'', zei Rita. En in het plafond zitten van die vochtkringen, want er zijn pannen van het dak gewaaid.
Maar de storm Ike was al met al erger dan Rita zich had voorgesteld. ,,Ze overdrijven hier altijd met alles'', zei ze, maar in dit geval was er geen woord te veel gezegd. Ze zaten bij Gilbert in huis, waar de stroom om elf uur 's avonds was uitgevallen, net als in de rest van Houston, zodat alles pikdonker was. Drie miljoen mensen zitten daar nu zonder stroom. Waling had een generator meegenomen.
Je zag niks, beschreef ze, alleen af en toe bliksemflitsen, maar het was een enorme herrie. Het geluid van harde wind, brekende dingen of dingen die tegen iets aan sloegen, rammelende ramen, het huis trilde af en toe. Het ergste was het tussen half vier en zes. Toen het gistermorgen licht werd stond er haast een meter water op straat. Ook toen Ike voorbij was woei het flink, het duurde tot aan het begin van de middag voor ze thuis konden kijken.
(De foto is uit de Houston Chronicle)
