,,Alles is ingepakt, de auto's staan klaar'', zei Waling toen we net even belden. Ze zitten dus nog thuis, het is daar middag. Af en toe is er ineens een felle windvlaag. Ze wachten tot ze weg zullen naar Gilbert, die in Houston zelf woont. ,,Als op de weg een centimeter of vier, vijf water staat, dan gaan we weg.''
,,Eigenlijk is dit heel zenuwslopend. Ik loop steeds naar buiten om te kijken of iets in de auto te leggen of er weer uit te halen en Rita zit de hele tijd enmails te sturen. En we hebben het steeds over dingen als zullen we de tv op zolder zetten ja of nee.''
Een ding is duidelijk: de katten gaan mee. ,,Er zijn ook buren die hun beesten achterlaten, die verdrinken dan. De katten zijn ook helemaal overstuur, misschien omdat ze iets aanvoelen, maar het kan ook omdat er hout voor de ramen zit. Je wordt er claustrofobisch van.''
Galveston, aan de kust, staat al onder water, terwijl de storm pas over een uur of twaalf aan land komt. ,,De coastguard heeft al honderd man van het dak moeten halen.''
Het is niet de storm, waar iedereen met angst naar uitkijkt. Die is dan wel heel uitgestrekt, het oog ervan is iets van 67 mijl (dus van Leeuwarden tot Amsterdam) en er valt veel regen omheen, maar het gaat om de reusachtige vloedgolf die erdoor wordt opgestuwd. Waling vertelde dat er een zeven meter hoge muur van water, ongeveer zeventig mijl lang, op komt zetten. Die gaat naar Galveston, Galveston Bay en Kemah, vlakbij dus, kan daar nergens heen en moet dan het land op.
Het is nu al te merken: ze waren bij buren verderop die aan het water wonen en daar zie je het omhoog komen. Die buren blijven overigens.
,,We hebben net een nieuwe houten vloer'', moppert Waling. ,,Dan denk je wel shit als dat onderloopt... We hebben wel verzekering maar daar heb je niks aan, ik heb liever dat huis.''
