Dit is geen heks uit een Japanse horrorfilm, al hebben die het haar ook altijd zo, maar mijn nichtje Zoë zonder vlechtjes. Het haar wordt pas geknipt als de punten dood zijn, zei Regina, of als Zoë erop zou zitten want dat is lastig.
Ook wanneer ze haar haar niet laat hangen zie je haar gezicht amper, want ze kreeg van Waling een Nintendo DS op haar verjaardag en van mij Mario Bros. Iets anders doet ze niet meer, tenzij Giso het apparaat bedient.
Paardengraftoerisme
Maar we waren op Ameland, pa was jarig geweest, dus Nintendo of niet, we kwamen op het strand. Zij het kort, vanwege het eigenaardige weer.
We moesten langs het paardengraf, want de acht verdronken paarden van de reddingboot, die spreken haar sterk aan.
Haar niet alleen. Rondom het graf stonden leden van Vereniging De Terebinth, begraafplaatsliefhebbers op excursie. Op de fiets gingen ze vandaag de Amelander begraafplaatsen langs.
Toen de mensen op deze foto het paardengraf uit alle hoeken op de foto hadden gezet, kwamen er nog wat Terebinthleden aanfietsen.
,,Waar bleven jullie zo lang?'', vroegen de anderen.
,,Ik wilde een Commandeurshuisje fotograferen'', verklaarde een dame. ,,Maar voor de ene was een auto geparkeerd, bij de andere stonden allemaal mountainbikes tegen de muur, de derde daar hadden ze een hele lelijke uitbouw aan gemaakt, dus de vierde kreeg ik pas een beetje goed voor de lens.''
Het moet voor een begraafplaatsliefhebber een kwelling zijn, dat voortdurende, aanzichtbedervende gescharrel van levende mensen. Een dode doet zoiets niet.
