Bij de animatiefilm 'Up' krijg je een 3D-bril, want 3D is weer even helemaal terug in de bioscoop en het is als vanouds een geweldige gimmick.
Vroeger mocht je de brilletjes na afloop mee naar huis, maar die tijd is voorbij. Toen waren het eenvoudige kartonnen dingen met een rood en een groen of blauw glaasje, maar nu zijn het zware apparaten (XpanD Series 101 3D brillen) met een sensor tussen beide glazen die een signaal krijgt wanneer de bril aan de slag moet. Hou je je vinger voor het oogje, dan zie je alles dubbel. Door de bril is het beeld wat minder helder.
Net als film maakt zo'n 3d-bril gebruik van een eigenaardigheid van hoe we kijken. Film is eigenlijk een reeks snel geprojecteerde plaatjes, met steeds een zwart beeld ertussen. Onze hersenen maken daar beweging van. Bij 3D krijgt het linkeroog hetzelfde plaatje net uit een andere hoek te zien dan het rechter, en de hersenen maken er automatisch een beeld met diepte van.
Om te voorkomen dat je de bril meejat of vernielt hangt er een lange instructie op de deur, met in hoofdletters THUIS HEEFT U HIER NIETS AAN.
Hoeft ook niet want thuis heb ik nog wel van die roodblauwe brilletjes voor 't plaatje hierboven
en zelfs een kijker voor die ouderwetse dubbele foto's, die je met een beetje oefening in scheelkijken ook met het blote oog in 3D kunt zien. Want dat is de charme van die ouderwetse systemen: je kunt dat allemaal zelf. Zelfs met slechte foto's van een mobieltje.
En omdat het me ineens weer in de greep heeft, een Drostecacaobus3D-effectfoto van dit stukje, en dan met een echt fototoestel gemaakt.
