,,Heel Nederland leefde in slavernij onder de fascisten, in ellende en miserie. Terwijl de heer Heesters zat te lachen en zich vol te vreten met die zelfde onderdrukkers!''
Deze zin staat met spelfout en al op een formulier dat een jonge communist ronddeelde bij theater De Flint in Amersfoort. Met Heesters bedoelt hij Johannes Heesters, die erbij was afgebeeld als een nazi-marionet. Heel creatief, het handje boven hem komt uit het logo van The Godfather.
Lang niet gelezen, zulk gestaald proza. De jonge communist - op de foto staat hij met zijn megafoon - had het de hele tijd over de kerfstok van Heesters, zodat we hem meneer Kerfstok noemden.
Het was een oergezellige demonstratie en een leuk uitje voor de omwonenden.
Er was politie te paard bij, de eerste reportagewagens stonden er al om een uur of twaalf 's middags, een boom was versierd met posters, er zwaaide een vlag met hamer en sikkel.
Er waren ernstig kijkende mensen die met spandoeken bij de dranghekken duidelijk maakten dat hun opa ook in Dachau was geweest. Leuk, zulke kleinkinderen.
Er was zelfs koffie met gevulde koek, gratis uitgedeeld door obers van De Flint. Voor ons was extra leuk dat Bas Kuijt mee was, bij wie we van te voren soep hadden gegeten. Bas kende zowat alle demonstranten en stak met iedereen de draak. ,,Kom je voor de discussie of kom je gewoon lachen?'', vroeg hij iemand.
Hein van Kasbergen, een van de organisatoren van het protest, keek zuur toen Bas hem vroeg of hij het leuk vond om zichzelf zo voor joker te zetten. Want Van Kasbergen had in een interview gezegd, dat Heesters bloed aan zijn handen heeft. ,,Dat hebben de media ervan gemaakt'', probeerde hij nog, maar dat ging in bulderend gelach verloren.
Later prikkelde Bas (rechts op de foto, Van Kasbergen is net achter hem te zien) een man met een pet, die zei dat hij veteraan was en dat dit concert voor hem en heel veel anderen heel verschrikkelijk was. Het was zo'n man, die zoekt naar dingen om gekwetst door te zijn. Die worden altijd boos als je ze niet serieus neemt en deze ook. De cameramannen, die verder weinig te doen hadden, waren er als de kippen bij om de woordenwisseling vast te leggen.
Hoogtepunt van de demonstratie was een 'partizanenkoor'. Een groepje mensen met tuinfakkels zong strijdliederen van een A4'tje. Meneer Kerfstok, die zelf meezong door zijn megafoon, deelde die briefjes uit maar wij kregen er niet een. ,,Alleen mensen de meezingen'', zei hij.
Hij kende ons slecht: we hebben van iemand anders een papiertje geleend en uit volle borst 'Voorwaarts - en niet vergeten' meegezongen. Al kenden we de Duitse tekst beter. Lars heeft er een filmpje van gemaakt. De man die zo opzettelijk uit de maat zingt is Bas, natuurlijk.
