Begin jaren zeventig is er op Ameland een complot gesmeed, om Den Uyl te ontvoeren en naar het eiland te halen. Nu Den Uyl ineens weer in het nieuws is, kan dat wel onthuld worden.
Hoe het na die kidnap dan verder moest weet ik eigenlijk niet, Ameland zou geloof ik onafhankelijk moeten worden en zichzelf bedruipen met het aardgas dat onder het Wad zit. Maar het zou in elk geval een einde maken aan die vermaledijde rooie premier, dat was voor de samenzweerders al mooi genoeg.
Het plan is in de kroeg geboren, in Nobel te Ballum om precies te zijn. De logistiek zou bij Hans Cornelis liggen, een eigenaardige man die altijd een militaire baret droeg en een parachutistenopleiding op het eiland had.
Dit is een foto uit de Leeuwarder Courant in 1973. Op zijn baret, maar ook op stickers en vlaggetjes, stond het logo van zijn opleiding, met de leus 'Honneur et patrie'. Die had hij afgekeken van het Vreemdelingenlegioen, waar hij bij zou hebben gezeten, of waar hij bij had willen zitten.
Communisten waren niet welkom op zijn opleiding, net zo min als ,,mensen van het Marxistisch-Leninistisch centrum'' en aan inspraak en andere vaagheden waar volgens hem Nederland aan ten onder ging deed hij niet.
Pa mocht wel meedoen, want hij was toen nog een rasechte VVD'er, net als Jaap. Beiden namen ze les, want ze waren in de veertig en dan doen mannen zulke dingen. Ik ging als vijftienjarige wel eens mee als Cornelis opleidingsfilmpjes vertoonde. Die - volgens latere verhalen - nog bij de Luftwaffe gebruikt waren.
Maar dan in Nobel. De coup zou als volgt gaan: de beide vliegtuigen van Centre Parachutisme Cornelis zouden naar het Binnenhof vliegen, daar zouden de parachutisten landen, Den Uyl overmeesteren en nog voor die 'maakbare samenleving' kon zeggen, zou hij al in het luchtruim zitten.
De geschiedenis van Nederland had dus heel anders kunnen zijn. Maar het plan is de drempel van Nobel nooit overgekomen, pa en Jaap hadden na een paar sprongen een arm uit de kom, Cornelis raakte verstrikt in een oplichtingszaak en belandde uiteindelijk in een Thaise cel. Schrale troost voor allen: Den Uyl, die nooit heeft geweten wat hem boven het hoofd hing, kwam in 1977 niet meer terug als premier.
