zaterdag 9 februari 2008

Geven we niks om



Het leuke van een stad als Rome is, dat de mensen die er wonen het niks bijzonders vinden. Zo'n colosseum, bijvoorbeeld. Dat staat daar gewoon. Het stond er gisteren ook, morgen staat het er nog en daarmee is de kous af. Ertegenover in Oppio Caffè (zie boven) zitten de Romeinen luidkeels tussen de hip verkleurende lampen te kletsen, met de rug naar het raam waardoor je het gebouw kunt zien.



Laat ik het maar bekennen, ik vindhet colosseum wel bijzonder, ook al heb ik het net als de stedelingen hier wel eens eerder gezien. Voor ik naar het cafe ging, had ik er al een foto van gemaakt. Het duurt nog even voor ik net zo blasé ben als een Romein.



De andere Leeuwarder bezoekers zijn dat gelukkig ook nog niet, had ik al gemerkt. Die pakten in het museum bij het minste of geringste al hun digitale cameraatjes. Zo maakten we ook de ultieme vakantiefoto: dat is dat je de ander op de foto zet, terwijl die een foto van je neemt. Ze hebben die van mij net genomen.