LADE

Vliegmaatschappij LADE is aan de Argentijnse luchtmacht verbonden, maar verkoopt ook aan gewone mensen. Omdat de kaartjes heel erg goedkoop zijn, ergens met de bus heen reizen is maar een paar pesos minder, is het de geheimtip in het hostel van Ushuaia. Wil je ergens heen, steek dan eerst je licht op bij Lade.

Alleen om het krijgen van informatie is het kantoor al de moeite waard. Ik wist niet dat de jaren vijftig nog ergens actief werden uitgeoefend, maar bij Lade weten ze wat mooi is. Aan een muur een enorme perspexplaat met het logo van Lade, een condor met gespreide vleugels boven een bol waar LADE in staat. Rondom allerlei schildjes die ze hebben gewonnen of zo, aan een andere muur kleurenfotos van de hele vloot, maar gebleekt alsof er dertig jaar zonneschijn overheen is gegaan en allemaal een beetje uit het lood hangend. Daarvoor zit de dame van Lade, een echte oude kantoormevrouw met een bril, die me welwillend aankijkt maar resoluut geen Engels spreekt.

Als de Lade-lady een ticket voor je maakt, schrijft ze dat met de hand, met vijf stukjes carbonpapier die ze tussen alle blaadjes legt. Allerlei cijfers in allerlei vakjes, ze drukt zo hard mogelijk met de balpen anders staat er niks op het onderste velletje, en dat is het enige dat je als klant meekrijgt. Het is onduidelijk wat ze met de overige vier ingevulde velletjes doen. Die gaan natuurlijk naar de luchtmacht en naar een veiligheidsorganisatie, waar iemand ze in een map of doos doet die genummerd wordt en in een schemerige overheidskelder opgeborgen voor later.

Op de dag van vertrek moet je eerst naar het kantoor, waar ze je naam op een lijst afstrepen, als bewijs dat je echt meegaat. Dan op het vliegveld strepen ze je aan op dezelfde lijst, maar nu een schone print zonder die streepjes van vanmorgen. Het was volgens mij zelfs dezelfde man die dat deed. Vervolgens wegen ze je bagage, en zetten het gewicht op een andere lijst. Het viel me een beetje tegen dat we zelf niet gewogen werden, zodat ze precies weten hoe zwaar deze vlucht is en scherp afgemeten kunnen tanken.

Een Ier die naar Australie gaat verhuizen en tot die tijd door Zuid-Amerika reist, vertelde in de vertrekhal dat van een Argentijns toestel - of het van Lade was wist hij niet - een keer een wiel afviel, direct na het opstijgen. Het wiel rolde dwars door de omheining. De piloot was later op tv, en zei schouderophalend dat je met een wiel minder ook uitstekend kunt landen, net zoals je met een oog ook nog van alles kunt zien.

We waren dus op alles voorbereid, zodat de verrassing van het mooie, nieuwe, frisse en niet eens volle toestel des te groter was. We landden gewoon op alle wielen. Het is dat ik een stukje wil bussen om niet steeds over dit enorme land heen te vliegen, anders nam ik van hier (El Calafate, waar een beroemde gletsjer op me ligt te wachten) weer Lade. Dit zou onze luchtmacht ook moeten doen in plaats van de hele dag herrie maken op de vliegbasis, waar je als gewone burger niks aan hebt.