Welcome to Whitehorse

Whitehorse is de hoofdstad van Yukon, de meest noordwestelijke provincie van Canada. De gebouwen zijn laag, het is uitgestrekt, de Yukonrivier stroomt er langs, er zijn bergen in de verte en alle mensen zijn er gek. Want ze lopen hier 's morgens al rond in korte broek en T-shirt, terwijl het dan nog hartstikke koud is. Later op de dag is het wat minder gek, helemaal als je bedenkt dat de winters hier fel en lang zijn en iedereen daarom bij de eerste zonnestraal zoveel mogelijk kleren uittrekt.

Het laatste echt geruchtmakende dat hier gebeurd is, was de Klondike Goldrush uit 1888: daar gaan ze dan ook prat op. Een oude raderboot, zo uit Lucky Luke, is omgebouwd tot museum, overal op blinde muren zijn scenes geschilderd uit de Goldrushtijd: mounties, mannen met van die zeefschaaltjes, can-candanseressen. Naast het politiebureau staat de boomstammenhut waarin de Mounties anderhalve eeuw geleden zijn begonnen. Hotels heten Bonanza en Gold Rush en zelfs op de nummerborden staat een mannetje met zo'n schaal om het goud mee uit het rivierslib te zeven.

Maar geruchtmakend was ook de opening van de eerste Walmart in Whitehorse, vertelde Stephen Robertson, baas en hoofdredacteur van de Yukon News. Dat is een klein krantje, dat drie keer per week verschijnt. Ik liep het gebouwtje binnen en kreeg meteen een rondleiding van de baas zelf. Hij vertelde dat toen een paar jaar geleden de Walmart opende - zo'n supermarkt met een enorme parkeerplaats eromheen en binnen duizend soorten tandpasta - heel Whitehorse ging kijken. ,,Terwijl iedereen hier wel eens een Walmart heeft gezien'', zei hij. ,,Hetzelfde had je toen hier in de mall een plek kwam waar je lottery tickets kon kopen. Er stond een rij van de ene ingang naar de andere.''

De Walmart was me te ver lopen, maar ik slenterde nieuwsgierig door de mall, die niet groot is. Er is inderdaad een hoekje waar je loterijpapiertjes kunt kopen, je ziet die dingen in heel Canada. Je kunt er ook chips en flesjes fris krijgen. De dikke man die erachter staat roept naar een voorbijganger of hij Cory de laatste dagen misschien heeft gezien, want meestal komt die hier elke dag wel even.