vrijdag 20 juni 2003

Een huis in Faro



De makelaar van Faro heet Michael Brine. Ik heb hem nog niet ontmoet, maar ik ga zaterdagavond mee naar een barbecue ter ere van zijn verjaardag. Toen hij van Rijndert, die hier Ryan heet, hoorde dat ik op bezoek zou komen, zei Michael meteen: ,,Bring him over, I'm gonna sell this guy a house.'' Ik denk niet dat het gaat gebeuren, maar er staat hier erg veel te koop, mooie houten huizen voor een zacht prijsje (voor 50.000 Canadese dollars heb je iets heel behoorlijks, dat is nog geen 40.000 euro).

Iedereen is aan het klussen met zijn huis, want meestal moet er wel een en ander aan gebeuren. Ze lenen allemaal gereedschap en ladders van elkaar. Ik was bij Jim over de vloer, die in zijn woning gaat voor de 'rustic, western look', overal ruwhouten lambrizering en een echte Amerikaanse keuken met van die stijve gordijntjes vol plooien en handvaten aan de kastjes met een keramische handgreep met een werkje erop. Hij is nu bezig om grote cougars, adelaars, beren, wolven en andere dieren op de wanden te schilderen.

Michael de makelaar is een handige man. Eerder deze week belde hij Rijndert en Saskia op, om te vertellen dat hij over een half uurtje een Nederlander langs zou brengen, die wat over immigratie wilde weten en misschien een huis in Faro ging kopen. En inderdaad, korte tijd later stond Arie voor de deur, een oudere heer uit Beverwijk die een beetje gebogen liep, met een bril op, een broek met allemaal zakken en een groezelig Calvin Klein overhemd. Arie werkte voorheen bij de Hoogovens, maar hij is met vervroegd pensioen en reist nu veel in zijn eentje door Alaska en Yukon. Wel een ondernemende man, zo te horen, ongehuwd, kinderloos, en een beetje zoekend. Want hij is heel graag in een plaatsje dat een heel eind zuidelijker ligt, en denkt er nu over om een huis in Faro te kopen omdat ze hier zo goedkoop zijn. ,,Dit huis zou voor mij bijvoorbeeld best kunnen'', zegt Arie, rondkijkend. Hij weet niet dat Rijn al zo lang ze hier wonen aan het klussen is: vloeren leggen, verven, timmeren, alles.

Immigreren is niet Aries bedoeling, dat komt al gauw uit, hij wil een tijd in Canada zitten en dan weer een tijd in Nederland, wat op een toeristenvisum van een half jaar ook wel kan. Hoewel hij voor informatie kwam, is hij vooral zelf aan het woord. Een half antwoord van Rijndert is meestal genoeg om Arie weer verder aan de praat te krijgen. Lang kan hij niet blijven, want hij moet weer terug naar Michael de makelaar, die eten voor hem aan het koken is. Een slimme aanpak van Michael, waar Arie die hier overal vrienden gemaakt zegt te hebben wel gevoelig voor is. Hoe het met zijn plannen is afgelopen hoor ik morgen op de barbecue, maar ik denk dat ik het al weet.