In een van de stands demonstreerden ze inbraakwerende kozijnen, van een Duits merk. Er stond een man bij een venster, waar al zo'n spinnenwebbarst in zat.
,,Staat u hier de hele dag ramen kapot te slaan?", vroeg ik.
,,Deze ramen gaan niet kapot, meneer", zei hij. ,,Probeert u het maar eens."
Hij wees uitnodigend op een koevoet, die erbij lag.
,,Dat wil ik best eens proberen", zei ik. ,,Weet je ook eens wat een inbreker meemaakt. Mag het echt?"
,,Zeker", zei de man.
Ik nam de koevoet en gaf een enorme hijs tegen het glas. Er ontstond een putje, ik zit er op de foto met mijn vinger in te puren.
,,Het is niet kapot, zoals u ziet. Erachter zit nog een keer zo'n glas. U komt er niet doorheen."
,,Als ik nog een paar keer sla wel", zei ik.
,,Inbrekers slaan bijna nooit ruiten in", zei de man. ,,Ze wrikken het kozijn open. Het gaat ook eigenlijk niet om het glas, we verkopen hier kozijnen."
Als er al niet een ster in het venster had gezeten, had ik me toen wel wat schuldig gevoeld.
(De foto is van Niels Westra)
