Ofwel: 'Mooi zijn ze, he, de polonaises die we op feesten doen? Het zijn de mooisten van de wereld, omdat ze nergens heen gaan.'
Vrijdag dacht ik aan Jep Gambardello, toen ik in het stadhuis was om te kijken hoe carnavalsvereniging De Olde Bereleut de sleutel van de stad kreeg. Het bestuur van de vereniging was er, een vijfkoppig blaasorkestje, prinses carnaval Sinie, en wethouder Andries Ekhart. En ik.
Nou ja, daar heb ik een column in de LC over geschreven, over hoe de prinses geen bier drinkt maar cola, en hoe ze met zijn allen een polonaise deden over de krakende vloer van het Blanke Ruim. Tussen de schilderijen van negentiende-eeuwse regenten. Op 'Van je hela hola houd er de moed maar in'.
Het was zo absurd, dat ik er een foto van heb gemaakt.
,,Die heb jij gemaakt, toch?", vroeg Ekhart me later.
Kon ik niet ontkennen: een paar weken geleden bij elkaar gephotoshopt en op Facebook gezet. Nooit gedacht dat zoiets het nog eens tot gemeentelijk carnavalsgeschenk zou schoppen.
