Lekkere linkse lollies

In de wijk Lemmerweg-Oost van Sneek nam ik een kijkje op een stembureau. Dat zit in een buurthuis, en toen ik binnenkwam stond er een roedel meisjes van negen, tien in de hal klaar om buiten te gaan spelen. Een vrouw van wie ik aannam dat ze de juf was, keek of iedereen wel een jas aanhad.

,,Hebben jullie al gestemd?", vroeg ik ze, om er vast een beetje in te komen.

Een donkerharig meisje, met een lollie in haar mond, zei: ,,Wij mogen nog niet stemmen, want we zijn geen achttien."

,,Als je wel zou mogen, wat zou je dan stemmen?", vroeg ik.

,,PvdA!", zei ze. Ze heette Naima Cherradah, vond ik later uit.

,,Waarom?", vroeg ik.

De vrouw, die niet haar juf bleek te zijn maar haar moeder, mengde zich in het gesprek. ,,Omdat ze een echte dochter van een arbeider is", zei ze.

 ,,Nee hoor", zei Naima. ,,Die hebben de lekkerste lollies."

Dat had ze afgelopen weekeinde uitgevonden op de politieke markt, waar bijna alle partijen snoep uit hadden gedeeld.