(Dit is een iets andere versie van mijn column van vandaag)
Zoë wordt binnenkort tien en hoopt dat ze dan een pony krijgt. Ze beseft tegelijk dat het er niet echt inzit, want er zijn allerlei praktische zaken aan verbonden, om te beginnen een stal en een weiland, die geld kosten bovendien en zoveel zakgeld krijgt ze nu ook weer niet.
Dus troost ze zich met het blad Penny, dat ze geloof ik uit haar hoofd leert. Ze heeft het gekregen van haar oom en tante uit Amerika, tegen wie ik het als de andere oom natuurlijk fors afleg.
Maar dit weekeinde had ik een sterke troef, besefte ik toen Zoë trots meldde dat ze de trailer voor 'Penny's Shadow' al verschillende keren had bekeken en een eigen inlogcode heeft voor de website van het paardenstripblad, met achter-de-schermenfilmpjes en bloopers.
,,Ik heb 'Penny's Shadow' een paar weken geleden al gezien in Amsterdam'', zei ik zo nonchalant mogelijk en haar mond viel open.
,,Helemaal? De hele film?'', vroeg ze.
,,Ja'', zei ik. Ik deed er nog een schepje bovenop. ,,En erna heb ik met de hoofdrolspelers gepraat.''
,,Met Liza en Levi?'', riep ze uit. Ze is blijkbaar zo goed met die twee bevriend dat ze ze bij de voornaam mag noemen. Tot nu toe boeide het werk dat ik doe haar niet bovenmatig, maar ik geloof dat ze nu plotseling inzag dat journalistiek best iets heeft.
Vervolgens zijn we op haar verzoek langs een paar plekken gereden waar de film is opgenomen, zoals de pseudomanege bij de jeudgherberg (die staat er nog steeds, al laat de verf hier en daar wat los) en de strandovergang bij het Zuidwest. Ik ben best een goeie oom, al zeg ik het zelf, met een interessante baan bovendien.
