(Dit plaatje uit het Duitse kinderboek 'Struwwelpeter' - Piet de Smeerpoets - van Heinrich Hoffman heb ik altijd komisch gevonden, omdat het zo idioot wreed is. Kijk die enorme schaar! Ik heb het bijbehorende opvoedkundige gedicht hieronder vertaald. Het slaat verder nergens op, maar ik vind het leuk)
Koen, sprak ma, ik ga nu heen
Ik laat je eventjes alleen
Gedraag je als een jonge heer
Over een uur ben ik er weer.
Maar Koentje, luister goed naar mij
Doe niet aan duimenzuigerij
Want dat lokt de snijder aan
Die met zijn knipschaar toe zal slaan
In tien seconden knipt hij hier
Je duimen af als pakpapier.
Mama de deur uit en terstond
Woeps! Beide duimen in de mond.
Bats! Knalde de voordeur open
Daar kwam de snijder binnenlopen
En snelde als een wervelwind
Naar het duimzuigende kind.
Wee! Daar knipte hij voor straf
Het kind de beide duimen af
Met zijn grote, scherpe schaar
Hei, wat maakte Koen misbaar!
Toen mama teruggekomen was
Vond ze Koen in zak en as.
Daar stond de jongen, triest en sip
Met beide duimen afgeknipt.
