Onder het handjevol bezoekers dat vanmiddag naar de Oldehove kwam, was een groep Tsjechen, een Duitser die met een knal tegen de nieuwe glazen deur opliep, zijn neus bloedde ervan, en een ouder echtpaar, van wie je zonder dat ze een woord hadden gezegd al kon zien dat ze Vlaams waren.
De man had van dat halflange, witte professorhaar, en de vrouw een permanentje, ze waren allebei niet zo groot, en onderweg wees hij haar van alles aan met zijn paraplu. Ze gingen de toren niet beklimmen, daar hadden ze de knieën niet meer voor. Eigenlijk zochten ze de Grote Kerk.
Ze trokken een parallel met de Onze Lieve Vrouwenkathedraal in hun woonplaats Antwerpen, die volgens sommige verhalen op een fundament van koeienhuiden zou staan (dat heb ik ook wel eens horen vertellen over de Amelander vuurtoren, trouwens).
Ik complimenteerde ze met hun prachtige woonplaats, waarop de vrouw zei dat het er inderdaad mooi is, zolang het - voegde ze wat zachter toe - niet nog meer Marokkaans zou worden.
Ik glimlachte naar haar en zei ,,Tja''.
,,Dus het is wel bij u ingedaald wat ik bedoel?'', zei de vrouw.
,,Ik denk het wel.''
,,Ik heb daar schrik voor'', voegde de man toe. ,,In Antwerpen zijn nu al 52 moskees, weet u. Die in garages meegerekend.''
,,Wel, ze mogen natuurlijk een moskee kunnen bezoeken'', verzachtte de vrouw. ,,Maar ze moeten iedereen de vrijheid laten.''
,,Wist u dat er een groepering bij ons is die oproept tot een sharia in België?'', ging de man door.
De vrouw knikte. Zo erg is het al.
Daarna wandelden de ze weer weg, in de richting van de Grote Kerk. De man wees zijn vrouw op de teksten die in hardsteen in bestrating liggen. Belgisch hardsteen, als ik me niet vergis.
(De foto's zijn binnen in de hal van de Oldehove, de tweede zijn de inzendingen van een kleurwedstrijd voor scholieren die er hangen. Met Belgisch hardsteen hebben ze niks te maken.)
