Als tweede Cambuurkeeper Robbert te Loeke zijn ideale tafelgezelschap zou kunnen samenstellen, dan zat daar Edwin van der Sar bij, president Obama, iemand die veel weet van de Tweede Wereldoorlog en nog wat mensen op wie hij zo eentweedrie niet kon komen.
Hij moest het echter met mij doen, gisteravond op het Cambuurgala, en de anderen aan tafel 19, die een beetje een rest-tafel was. Kunstenaars, de baas van Omrop Fryslân, de advertentiebaas van de Leeuwarder Courant en ik. Dat is passend: als vroeger bij gymnastiek buiten de sportiefsten van de groep hun voetbalteam samenstelden zat ik ook altijd bij de rest.
Te Loeke was een vlotte kletser: hij komt uit een Arnhemse familie waar iedereen volleybalt, tenzij ze keeper zijn. Hij heeft er al een rare geschiedenis opzitten met FC Utrecht en Werder Bremen. (De foto hierboven komt van een Duitse voetbalsite, Kicker.de; Te Loeke is twee jaar ouder en had op het gala normalere kleren aan).
Hij dronk alleen maar cola, wijn was niet zo zijn ding. Ik dronk zelf water, trouwens, want ik moest nog veilen. Na het diner en de veiling haalden we de schade in. Hij lengde zijn cola met BB aan en nam tussendoor af en toe een biertje.
,,Als je veel drinkt'', tipte hij, ,,moet je voor je gaat slapen een Ibuprofin nemen.''
Meezingen
Na dat diner kwamen de Cambuurspelers los. In plaats van gedwongen gast aan tafel te spelen zongen ze groepsgewijs met de Leeuwarder Hazes en Lee Towers mee.
De gangmaker van het team, Paul Beekmans, was tijdens de veiling al opgevallen door het bod van zijn tafel staand op de stoel uit te schreeuwen, de armen wijd gespreid. Bij het feest zong hij 'In nije dei' mee met Syb van der Ploeg in een heel nieuw soort Fries, en deelde tegelijkertijd handtekeningen uit. Cambuurspelers zijn alleskunners.
(De foto boven, met de veilingmeester en een verklede figuur van Telstar, is van Henk-Jan Dijks)
