Naast me bij de middernachtelijke premiere van 'Harry Potter and the Half-blood Prince' zat Saco Kromkamp uit Hurdegaryp met een vriendin. Zij had nog nooit een Harry Potterboek gelezen, vertelde ze. Hij de laatste twee.
,,Alleen de laatste twee?'', vroeg ik verbaasd.
,,Die daarvoor ga ik nog wel eens lezen'', zei hij.
,,Maar dan weet je toch al hoe het afloopt?''
,,Dat geeft niks'', zei hij. ,,Star Wars zag je ook in de verkeerde volgorde.''
Hier was duidelijk een kenner aan het woord. In de pauze werd dat nog eens onderstreept toen hij feilloos allerlei details van Harry Potter opsomde.
,,Ben je ook zo thuis in 'Star Wars'?'', vroeg ik.
Hij knikte.
,,Hoe heet dan de lavaplaneet van het laatste, grote gevecht tussen Annakin Skywalker en Obi-Wan Kenobi?''
Ik wist het zelf ook niet meer, al heb ik wel eens met de man gepraat die die planeet heeft ontworpen. Andere planetennamen uit de films schoten me wel te binnen, Naboo, Coruscant, Tatooine...
Hij dacht diep na, maar het kwam niet. ,,Ik zit nu te veel in Harry Potter'', verontschuldigde hij zich, bovendien ging de film weer verder.
Na afloop tikte hij me op de schouder.
,,Die planeet heet Mustafar'', zei hij. Terwijl Harry Potter zich op het doek het ene na het andere monster van het lijf hield had Kromkamp kennelijk zitten nadenken over een planeet in een galaxy, far far away. Je hebt gewone kenners en toegewijde.
