Open Brief aan Nana Mouskouri

Geachte mevrouw Mouskouri,

Om eerlijk te zijn, ik ben er niet zeker van of U nog leeft en evenmin of U nog optreedt.

Mijn naam is Asing Walthaus en ik herinner me U van wel dertig jaar geleden, toen U altijd in Een Van De Acht optrad, met Uw zwarte strijkijzerhaar en Uw opvallende bril (Elton John bestond nog niet). U zong van 'Try to remember that day in september', als ik me goed herinner, en van 'Le tournesol', wat zonnebloem betekent.

Dit weekeinde was ik in Faro, een klein stadje in Yukon, waar een driedaags muziekfestival was, Farrago. Vroeger was dat een groots festival, maar toen was Faro ook groter omdat er een werkende mijn was. Nu zijn er maar 400 inwoners, en die doen zowat allemaal als vrijwilliger mee. Het was een heel afwisselend festival, met folkzingende vrouwen, jazzcombo's, countrymuziek, gitaarfreaks, een lokale versie van Pearl Jam en hele ruige heavy metal, waar de fans overigens doodstil naar stonden te luisteren, ze sprongen niet eens wild op en neer.

Maar daar wilde ik het niet met U over hebben. Wel over Jason Fowler, U welbekend.

Saskia, bij wie ik logeerde, heeft als vrijwilligster de rit naar Whitehorse gemaakt, wat vier uur rijden is, om singer-songwriter Jason Fowler van het vliegveld te halen. U weet wel, die jongen uit Toronto die heel behoorlijk gitaar speelt en daar van die treurige teksten bij zingt. Van vrouw weg, kind ziek, kat dood en de auto wil niet starten, dat werk.

Bij de introductie van Jason Fowler werd verteld dat hij ook met U heeft getourd. Ik vond het een interessant weetje en ik keek al uit naar de reis terug. Want Saskia en haar man Rijndert zouden mij dan meteen naar Whitehorse brengen. Dus dan kon ik onderweg mooi even aan Jason Fowler vragen hoe het met U gaat, of U het nog wel eens over Mies Bouwman heeft, of u nog altijd zingt en of U aan die zingerij een beetje behoorlijk huis hebt overgehouden.

We moesten er dinsdagmorgen al heel vroeg uit, want Jason Fowler moest al om tien uur op het vliegveld zijn.

Maar toen we om kwart voor zes bij de Bed & Breakfast stonden waar hij logeerde, hing er een briefje op de deur, aan Saskia gericht. Jason Fowler had ander vervoer gevonden, bedankt. Daar waren we dus zo idioot vroeg voor uit bed gekomen! Saskia en Rijndert voelden zich verplicht om nu met mij naar Whitehorse te rijden, terwijl ik als ik het geweten had ook makkelijk een andere rit had kunnen regelen! Ik had nog wel een cd van die kerel gekocht voor Saskia en Rijndert, als aardigheidje!

Misschien is hij een goede gitarist om mee op tournee te hebben, maar ik vind dat U dit toch even over hem dient te weten, mevrouw Mouskouri. U lijkt mij zelf een fatsoenlijk mens toe, die weet wat haar in zo'n geval te doen staat.


Verder wens ik U het allerbeste,

Asing Walthaus


P.S. Heeft U die bril nog? Zou U mij een recente foto willen opsturen?