Boeing

Seattle is niet alleen de plaats waar Starbucks (vieze dure koffie met een attitude) is geboren, en Microsoft, maar ook maken ze er Boeings, in een hangar die links en rechts aangeprezen wordt als het grootste gebouw ter wereld, in volume. Zo'n toevoeging is typisch Amerikaans: ze zijn hier dol op dat soort records, en als je niet het grootste gebouw uberhaupt kunt zijn, dan kun in elk geval het Guinness Book nog halen met zo'n toevoeging 'qua inhoud'. Zo zou het me niks verbazen als ze hier ook ergens het grootste roodgeschilderde gebouw ter wereld hebben. In Portland, waar ik nu ben, gaan ze er prat op dat ze het kleinste park ter wereld hebben, eigenlijk gewoon een bloempot die in de stoep is weggewerkt.

Nou ja, Boeing dus, waar je een razendsnelle tour door het grootste gebouw ter wereld (in volume) krijgt onder leiding van Dave die achter elkaar cijfers oplepelt. Zo zwaar zijn ze, zoveel passagiers passen er in een 747, dat type heeft een deur meer dan een ander type, zo lang duurt het assembleren van een vleugel, zoveel hijskranen hangen hier aan het plafond, die elk weer zoveel kunnen tillen, de warmte in de winter komt van de zoveel lampen in deze hangar, onder de grond is zoveel kilometer tunnel met kabels en buizen erdoor. Dave is zelf erg enthousiast over die cijfers, lijkt het, want af en toe zegt hij tussendoor how about that?, of hij herhaalt het nog eens, alsof hij bang is dat we niet voldoende beseffen hoe groot het hier allemaal is.

Het gaat maar door en je onthoudt er zo goed als niks van. Behalve dat de hangar groot genoeg is voor 70 voetbalvelden. Ja, u hoort het goed, ze-ven-tig voetbalvelden! en er elke twee weken een kant en klaar vliegtuig uitrolt. Voor de aanslagen van 11 september 2001 was dat er eentje elke vijf dagen, dus het is niet allemaal koek en ei.

Heb je de Michelingids?, vraagt een Britse meneer uit Toronto, die naast me in het busje zit tijdens de toer. Nee, die heb ik niet. Hij heeft hem wel, en een beetje meesmuilend zegt hij dat deze toer daarin drie sterren krijgt. ,,Net zoveel als de scheve toren van Pisa'', zegt hij erbij. ,,Ze hebben hun standaard volgens mij wat verlaagd.''

Dave hoort dat gelukkig niet. Vaardig stuurt hij het busje terug naar het tour centre en sluit zijn duizelingwekkende cijferreeks af met de opmerking: ,,dus mensen, volgende keer als jullie in het vliegtuig stappen, zeg je: ,,If it ain't Boeing, I ain't going!'' Iedereen lacht een beetje opgelucht.